به نام خداوند همه مِهر مِهروَرز

ثُمَّ الْتَفَتَتْ  عليهاالسلام اِلى قَبْرِ أَبِيها فَخَنَقَتْهَا الْعَبْرَةُ وَ قالَتْ:

 قَدْ كَانَ بَعْدَكَ اَنْباءٌ وَ هَنْبَثَةٌ ***** لَوْ كُنْتَ شَاهِدَها لَمْ‏تَكْثُرِ الْخَطَبُ  
اِنَّا فَقَدْناكَ فَقْدَ الْأَرْضِ وَابِلَها ***** وَ اخْتَلَّ قَوْمُكَ فَاشْهَدْهُمْ وَ لا تَغِبُ  
وَ كُلٌّ اَهْلٍ لَهُ قُرْبى وَ مَنْزِلَةٌ ***** عِنْدَ الاِلـهِ عَلَى الاَدْنِينَ مُقْتَرِبٌ  
اَبْدَتْ رِجالٌ لَنا نَجْوى صُدُورِهِمُ ***** لَمّا مَضَيْتَ وَ حالَتْ دُونَكَ التُّرَبُ

در این قسمت دارد که حضرت زهرا عَلَیهِاالسَّلَامُ .رو به سمت قبر پدرشان کردند در حالی که گریه‌ی شدید، گلوی مبارک ایشان را گرفته بود. "عَبْرَةُ" به معنی گریه‌ی شدید است. ائمه علیهم‌السلام معمولاً از اشعار دیگران استفاده نمی‌کردند زیرا که احتیاجی نداشته‌اند و لذا معلوم می‌شود که حضرت زهرا عَلَیهِاالسَّلَامُ این اشعار را در همان لحظه انشاء فرموده‌اند. حضرت این‌گونه می‌فرمایند:
قَدْ كَانَ بَعْدَكَ اَنْباءٌ وَ هَنْبَثَةٌ ***** لَوْ كُنْتَ شَاهِدَها لَمْ‏ تَكْثُرِ الْخَطَبُ
یعنی یا رسول الله _صَلَّى‌اللَّهُ‌عَلَیهِ‌وَآلِهِ_! پس از تو خبرها و قصه‌ها و سختی‌هایی است که اگر شما حضور داشتید و وفات نکرد‌ه‌ بودید، آن قدر قضیّه سنگین نمی‌شد.
اِنَّا فَقَدْناكَ فَقْدَ الْأَرْضِ وَابِلَها
ای رسول خدا! ما تو را از دست دادیم مثل زمینی که دانه‌های درشت باران از دست داد. "وَابِلَ" به معنی دانه‌های درشت باران. است. یعنی توقع این‌است که دانه‌های درشت باران زود از بین نروند. منظور حضرت این است که ما شما را مانند زمینی که دانه‌های درشت باران را می‌مکد و از بین می‌برد، ما نیز شما را از دست دادیم.
وَ اخْتَلَّ قَوْمُكَ فَاشْهَدْهُمْ وَ لا تَغِبُ
یعنی بدون شما، ملّت اسلام مختل شدند.
فَاشْهَدْهُمْ وَ لا تَغِبُ
یا رسول الله _صَلَّى‌اللَّهُ‌عَلَیهِ‌وَآلِهِ_! شاهد قومت باش و دور از ما نباش.
وَ كُلٌّ اَهْلٍ لَهُ قُرْبى وَ مَنْزِلَةٌ ***** عِنْدَ الاِلـهِ عَلَى الاَدْنِينَ مُقْتَرِبٌ
و هر خاندانى كه منزلتى نزد خدا داشت، نزد خويشان خود نيز مقامى داشت
یعنی ما اهل‌بیتی هستیم که نزد خداوند اجر داریم اما در نزد افراد نزدیک‌مان و افرادی که دور ما را گرفته‌اند، منزلت و جایگاهی نداریم.
اَبْدَتْ رِجالٌ لَنا نَجْوى صُدُورِهِمُ
یا رسول الله _صَلَّى‌اللَّهُ‌عَلَیهِ‌وَآلِهِ_ وقتی که شما از این دنیا رفتید، مردانی کینه‌ی درون سینه‌های‌شان را آشکار کردند. "نَجْوى" به معنی پوشیده‌ها است. "صُدُورِهِمُ" نیز یعنی سینه‌ها.
لَمّا مَضَيْتَ وَ حالَتْ دُونَكَ التُّرَبُ
و بین ما و شما خاک حائل شد. یعنی وقتی که دیگر تو را نمی‌بینیم آن‌ها کینه‌های‌شان را ظاهر کردند. "لَمّا مَضَيْتَ" به معنی زمانی که از دنیا رفتید،‌ می‌باشد.

وَالْحَمْدُ للَّهِ رَبِّ الْعالَمینَ