به نام خداوند همه مِهر مِهروَرز

اِذِ الْخَلائِقُ بِالْغَيْبِ مَكْنُونَةٌ، وَ بِسِتْرِ الاَهاوِيلِ مَصُونَةٌ، وَ بِنِهايَةِ الْعَدَمِ مَقْرُونَةٌ

این سه جمله هم خیلی مهم است! خدای متعال، پیامبر را خلق کرده قبل از آن زمان ‌که مخلوقات در عالم غیب پوشیده بودند، یعنی هنوز خلق نشده بودند. یعنی زمانی که الْخَلائِقُ-جمع خلیقه- و هر چیزی که حالا موجود است، پوشیده بوده‌اند؛ به انسان‌ها و فرشتگان و سنگ و .... می‌گویند: خلیقه؛ مَكْنُونَیعنی پوشیده و پنهان بوده است. یعنی نبوده‌اند ولی خدای متعال به آن‌ها علم داشته است. در عالم غیب پوشیده بوده‌ و به عالم شهود نیامده‌ بودند.
وَ بِسِتْرِ الاَهاوِيلِ مَصُونَةٌ
در پس پرده‌های هولناک در امان بوده‌اند.

الاَهاوِيلِیعنی هول‌های ترسناک، چون پرده وقتی پرده هست و پشت آن دیده‌ نمی‌شود، ترسناک است که ایشان در آن مصون و محفوظ بوده‌اند. یعنی در آن عالم محفوظ بوده‌اند و بعد از کنار زدن پرده‌ها، به سلامتی بیرون آمدند و به هم نریختند و امتیازات‌شان از هم ممتاز بود و وقتی به وجود آمدند، معلوم شد که همان چیزی هستند که قرار بوده باشند. خدا قبل از این‌که آن‌ها را خلق کنند، در مصونیّت نگه داشته است و آینده آن‌ها عوض نشد و در آن‌جا معلوم بود که می‌خواهند چه بشوند.
وَ بِنِهايَةِ الْعَدَمِ مَقْرُونَةٌ
این‌که ما می‌گوییم آن‌ها موجود نبودند و معلوم هم نبودند و در کنار دیواره‌ی نیستی بودند، گویا که نیستی بوده‌اند و خدای متعال آن‌ها را هستی کرده است. ما بِین نیستی و هستی، تناقض است.

وَالْحَمْدُ للَّهِ رَبِّ الْعالَمینَ