«وَاللَّهُ عَزَّوَجَلَّ وَ أنَا عَنْهُ راضِیانِ»

«خداوند عزّوجل و من، از او خشنودیم.»
این جمله چهار نکته‌ی اساسی دارد:
1 - خبرداری پیامبر اکرم صلی‌الله علیه و آله فقط احکام نیست؛ بلکه خبرداری از اطلاعات و موضوعات اشخاص هم هست. در این‌جا خبری که ایشان می‌دهند، خبر حجّت است. همان‌ گونه که وقتی می‌فرمایند: «إِنِّی رَسُولُ اللهِ اِلَیکُم جَمِیعاً» حجّت است، این هم که می‌فرمایند: خدا و من از او خشنود هستیم، حجّت است.
2 - رضایت مطلق خداوند و اشرف مخلوقات از یک بنده، دلیل بر عصمت و دوری آن فرد از معصیت و گناه و خطاست. وقتی خدا و پیامبر اکرم صلی‌الله علیه و آله خشنود باشند، معنایش این است که کاری برخلاف رضایت او انجام نداده است.
3 - وقتی خدا و پیامبر اکرم صلی‌الله علیه و آله از کسی راضی می‌شوند، معلوم می‌شود آنچه را که خدا و رسول خدا صلی‌الله علیه و آله دوست دارند او اقدام کرده است؛ یعنی به مستحبّات و ترک مکروهات هم علی علیه‌السّلام اقدام کرده‌اند.
4 - کارهای مباح رسول‌الله صلی‌الله علیه و آله درراه عبودیّت و رضایت خداوند است. لذا کارهای مباح امیرالمؤمنین علی علیه‌السّلام هم خودش تبدیل می‌شود به کارهای مستحب. وقتی کار مباح به‌قصد خشنودی خدا انجام شود، از مباح بودن درمی‌آید و مستحب می‌شود. با توجّه به جمله‌ی «وَ اللهُ عَزَّوَجَلَّ وَأنَاعَنْهُ راضِیانِ»، امیرالمؤمنین علی علیه‌السّلام واجبات را انجام می‌دهند، محرّمات را ترک می‌کنند، مکروهات را ترک می‌کنند، هم به مستحبّات عمل می‌کنند و هم مباحاتشان را به مستحباّت تبدیل می‌کنند.

والسّلام عليكم و رحمة الله و بركاتُه