«أَلا إنَّ أَولِیائَهُمُ الَّذِینَ ذَکرَهُمُ اللهُ فِی کِتابِهِ فَقَالَ عَزَّوَجَلَّ: ﴿ لا تَجِدُ قَوْماً یؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَ الْیوْمِ الْآخِرِ یوادُّونَ مَنْ حَادَّ اللَّهَ وَ رَسُولَهُ وَ لَوْ کانُوا آباءَهُمْ أَوْ أَبْناءَهُمْ أَوْ إِخْوانَهُمْ أَوْ عَشیرَتَهُمْ أُولئِکَ کَتَبَ فی قُلُوبِهِمُ الْإیمانَ وَ أَیدَهُمْ بِرُوحٍ مِنْهُ وَ یدْخِلُهُمْ جَنَّاتٍ تَجْری مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهارُ خالِدینَ فِیها رَضِی اللَّهُ عَنْهُمْ وَ رَضُوا عَنْهُ أُولئِکَ حِزْبُ اللَّهِ أَلا إِنَّ حِزْبَ اللَّهِ هُمُ الْمُفْلِحُونَ ﴾(1)
«بدانید که خداوند از دوستان امامان در کتاب خود چنین یاد کرده: ﴿ [ای پیامبر ما!] نمییابی ایمان آورندگان به خدا و روز بازپسین را که ستیزهگران خدا و رسول را دوست بدارند؛ گرچه پدران، فرزندان، برادران و خویشاوندانشان باشند. خداوند ایمان را در دلهایشان تثبیت فرموده و با روحی از سوی خود، ایشان را تایید نموده و آنان را جاودانه در بهشت هایی درخواهد آورد که نهرها از زیر درختانش جاری است. خدا از آنها خشنود است و آنان نیز از خدا خشنودند. آنها حزب خدا هستند. بدانید حزب الاهی رستگارانند ﴾.»
پیامبر اکرم صلیالله علیه و آله در خطابه ی غدیر برای اثبات شخصیت امیرالمؤمنین علیهالسّلام و دوستان و دشمنان ایشان حدود صد آیه از قرآن کریم را استدلال و استشهاد کردهاند. رسول خدا صلیالله علیه و آله درمورد دوستداران ائمّه علیهم السلام میفرمایند: «آگاه باشید! که دوستان امامان کسانی هستند که خداوند آنها را در کتاب خود یادکرده و فرموده: ﴿ هیچ قومی را که ایمان به خدا و روز رستاخیز دارند نمییابی که با دشمنان خدا و رسولش دوستی کنند، هرچند پدران یا فرزندان یا برادران یا خویشاوندانشان باشند؛ آنان کسانی هستند که خداوند ایمان را بر صفحهی دلهایشان نوشته است ﴾.
چیزی که رسوخ کند و غیرقابل تغییر باشد، کتابت میگویند. خداوند می فرماید: ﴿ کتَبَ عَلی نَفْسِهِ الرَّحْمَةَ ﴾(2): (خدا بر خودش رحمت را فرض کرده است).
آنها کسانی هستند که خداوند در قلوب آنها ایمان را نوشته است.
والسّلام عليكم و رحمة الله و بركاتُه