« ألا ! وَ إنَّهُ وَلِیُّ اللَّهِ فی أرْضِهِ ، وَحَكَمُهُ فی خَلْقِهِ ، وَأمينُهُ فی سِرِّهِ وَ علانِيَتِهِ . »
«آگاه باشید! که او ولیّ خدا در زمین، داور او در میان مردم و امانت‌دار امور آشکار و نهان است.»
«وَلِیُّ اللهِ» یعنی نزدیک‌ترین دوست خدا و کسی که باخدا قرب بدون حجاب دارد. معنای دیگر آن این است که از طرف خدا در روی زمین سرپرست است و این سرپرستی را خدا به او داده است. یک معنای دیگر که همان معنای اوّل می‌شود این است که خدا سرپرست مستقیم ایشان است.
«ألا! وَإنَّهُ وَلِیُّ اللهِ فی أرْضِهِ» آگاه باشید! او ولیّ خدا در زمین است. او ولی، حجّت و انسان کامل است.
در روایات فرموده‌اند که حتماً روی زمین باید انسان کامل وجود داشته باشد، و اگرنه زمین اهل خودش را فرومی‌برد .(1)
«وَحَکمُهُ فی خَلْقِهِ» «حَکَم» کسی است که فصل الخطاب سخن می‌گوید و سخن او بالاترین و آخرین سخن است. امام زمان علیه‌السّلام در میان آفرینش، حَکَم خدا هستند.
«وَأمینُهُ فی سِرِّهِ وَ علانِیتِهِ» او در نهان و آشکار، امانت‌دار خداست. امام زمان علیه السلام امانت خدا را حمل می‌کنند و به‌درستی تحویل می‌دهند.
منظور از امانت خدا خیلی چیزها می‌تواند باشد مانند: اسرار الاهی، قدرت الاهی، علم الاهی، علم حلال و حرام، تفسیر و تأویل قرآن و... به همه‌ی این‌ها امانت اطلاق می‌شود.
والسّلام عليكم و رحمة الله و بركاتُه
منابع:
1) تفسیر امام حسن عسکری علیه السلام: ص 331.
 |