« ألا وَ إنَّهُ وَلِیّ‏ُ اللَّهِ فی أرْضِهِ ، وَحَكَمُهُ فی خَلْقِهِ ، وَأمينُهُ فی سِرِّهِ وَ علانِيَتِهِ . »

«آگاه باشید! او ولیّ خدا در زمین، داور او در میان مردم و امانت‌دار امور آشکار و نهان است.»
«وَلِیُّ اللهِ» یعنی نزدیک‌ترین دوست خدا و کسی که باخدا قرب بدون حجاب دارد. معنای دیگر آن این است که از طرف خدا در روی زمین سرپرست است و این سرپرستی را خدا به او داده است. یک معنای دیگر که همان معنای اوّل می‌شود این است که خدا سرپرست مستقیم ایشان است.
«ألا وَإنَّهُ وَلِیُّ اللهِ فی أرْضِهِ»:آگاه باشید! او ولیّ خدا در زمین است. او ولی، حجّت و انسان کامل است.
در روایات فرموده‌اند که حتماً روی زمین باید انسان کامل وجود داشته باشد، و اگرنه زمین اهل خودش را فرومی‌برد .(1)
«وَحَکمُهُ فی خَلْقِهِ»:«حَکَم» کسی است که فصل الخطاب سخن می‌گوید و سخن او بالاترین و آخرین سخن است. امام زمان علیه‌السّلام در میان آفرینش، حَکَم خدا هستند.«وَأمینُهُ فی سِرِّهِ وَ علانِیتِهِ»:او در نهان و آشکار، امانت‌دار خداست. امام زمان علیه السلام امانت خدا را حمل می‌کنند و به‌درستی تحویل می‌دهند.
منظور از امانت خدا خیلی چیزها می‌تواند باشد مانند: اسرار الاهی، قدرت الاهی، علم الاهی، علم حلال و حرام، تفسیر و تأویل قرآن و... به همه‌ی این‌ها امانت اطلاق می‌شود.

والسّلام عليكم و رحمة الله و بركاتُه

منابع:

1) تفسیر امام حسن عسکری علیه السلام: ص 331.