« اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِلْمُؤْمِنينَ بِما أدَّيْتُ وَأمَرْتُ وَاغْضِبْ عَلَی الْجاحِدينَ الْكافِرينَ ، وَالْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ » .
«خداوند! بیامرز ایمان آورندگان به آن چه را ادا کرده و فرمان دادم بر انکار کنندگان کافر خشم‌گیر! و الحمد‌لله ربّ العالمین.»
خدایا! مؤمنین را بیامرز، به خاطر این‌که من ادای وظیفه کردم و امر کردم؛ یعنی ثواب این کار مرا مغفرت مؤمنین قرار بده. این پیامبر،رَحمَةً لِّلعَالَمِینَ هستند: ﴿ وَ ما أَرْسَلْناکَ إِلاَّ رَحْمَةً لِلْعالَمینَ ﴾(1) هیچ پیامبری را نداریم که بگوید: خدایا! ثواب و اجر رسالت مرا غفران امّتم قرار بده.
و این شاهکار پیامبر اکرم صلی‌الله علیه و آله است که پیامبر رحمت و خاتَم است. «وَاغْضَبْ عَلَی الْجاحِدینَ»: خشم بگیر بر انکارکنندگان.
«وَ الْحَمْدُ للهِ رَبِّ الْعَالَمِینَ»: تمامی ستایش‌ها مخصوص «اَلله» است که رَبِّ العَالَمِینَ است. از شاهکارهای دیگر خطابه، این است که نخستین جمله‌اش با حمد شروع‌شده: «اَلْحَمْدُلِلهِ الَّذی عَلا فی تَوَحُّدِهِ وَدَنا فی تَفَرُّدِهِ» و آخرین جمله‌اش هم با حمد پایان پذیرفته است: «وَ الْحَمْدُ لِلهِ رَبِّ الْعَالَمِینَ».
و ما هم به شکرانه‌ی این نعمت سترگ، به خداوند عرض می‌کنیم : ﴿ الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذی هَدانا لِهذا وَ ما کُنَّا لِنَهْتَدِی لَوْ لا أَنْ هَدانَا اللَّهُ ﴾(2)
والسّلام عليكم و رحمة الله و بركاتُه
منابع:
1) الأنبیاء (21): 107.
2) الأعراف (7): 43.
