|
به نام خداوند همه مِهر مِهر وَرز
چه قدر زود دیر می‌شود، برای خواستن هایم و از خود گفتن هایم برای تو،
می‌ترسم دیر تر شود و هم چنان دلم گرفته باشد، آخر رجب هم تمام شد و من هنوز در تمنای لحظات بودنت ایستاده‌ام و می‌گریم، آن چنان که مولایم به درگاهت آمد، آن چنان آمدم که علی را خواستی ببینی و بشنوی، هرچند این کار برایم دشوار است، آخر علی و اولادش کجا و من کجا، آن‌ها برگزیدگان صالح تو هستند؛
مهربان خدایم بر محمد و خاندان پاک اش درود فرست، و آن چنان اجابتم نما که من به تو گمان بردم و نه آن چنان که تو از من آگاهی؛
الهی امید بستم که حکم تقدیر تو بر پیدا و نهانم تا آخر عمر نافذ و جاری باشد. و می دانم که هر زیادت و نقصان زندگی از توست و نه در غیر، پس پناهنده ات می‌شوم از خشمت و می‌دانم اگر خوارم کنی، یاری رسانی جز تو ندارم، برای من که عملم مرا به تو نزدیک نکرد و نفسم مرا از نفس انداخت؛
و اینک به هوای محبتت اقرار کنان لب به انابه گشوده ام، مهربانا اگر مرگم نزدیک شد و عملی نداشته‌ام، سخاوت پر حلاوت شماست که بساط آرزو هایم را رنگین می‌کند. الهی آنچه خوبان از آن توبه کردند، من به مراتب به توبه نزدت نیازمند ترم و آنچه تو را بدان‌ها ستودند، من نیز به رویه آن‌ها می‌ستایمت که انتهای ادب هستند.
آرزو دارم که که از آن چه آن‌ها می‌طلبند مرا نیز محروم نسازی و دلم را به نوری روشن کنی که با آن چشم، دلم مقام جلالت را مشاهده کند.
با آرزوی تعجیل در امر فرج حضرت حجت عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف، از شما مخاطبین ارجمند دعوت می‌کنیم مجله الکترونیک ۱۸۴۱ را در نود و نهمین شماره‌اش مطالعه نمایید.
|