به نام خداوند همه مِهر مِهروَرز
توی کوچه قدم می زدم. بارون نَم نَم میومد.
با خودم به فکر فرو رفتم که ما آدما اون قدر هم که گناه داریم و بدیم، بازم خدا چه قدر مهربون و دلسوزه که نعمتاشو با تمام این ناشکریامون و معاصیمون، با تمام این نمک نشناسیامون و کفر گفتنامون، رو سرمون سرازیر میکنه.
با خودم فکر می کردم که اگه خدا میخواست بنا بر اعمال ما باهامون رفتار کنه، خیلی وضعمون خراب بود. اما خدا خیلی مهربونه.
همیشه بیشتر از لیاقتمون بهمون میده. همیشه حواسش بهمون هست. همیشه دوستمون داره و مدام نشونه نشونمون میده.
حتی همین بارون یه نشونس. بارون، رحمتِ خداست. این یعنی خدا داره رحمتشو بر ما نازل می کنه و به یادمونه و دوستمون داره.
اگه یکم دقیق باشیم، خدا رو حس می کنیم. خدارو می فهمیم. خدا رو میخوایم و بخاطر رضای خدا قدم برمی داریم.
تو زندگیمون پر از نشونست. پر از نشونه هایی که ما رو به خدا می رسونه.
مراقب قدمامون باشیم.
ضمن آرزوی تعجیل أمر فرج امام عصر عجلاللهتعالیفرجهالشریف از خدای متعال، از شما مخاطبین ارجمند دعوت مینماییم که مجله الکترونیک ۱۸۴۱ را در صدوسیوهشتمین شمارهاش مطالعه نمایید.
|