|
به نام خداوند همه مِهر مِهروَرز
رمضان بار دیگر میهمان خانه‌های‌مان شد. بی‌صدا و سَر زده نیامد. دو ماه بود نغمه‌ی آمدنش به گوش می‌رسید.
آوای خوش آمدنش را در ماه رجب و شعبان شنیده بودیم و می‌کوشیدیم نرم نرمک، دل‌های عاشق‌مان را پذیرای آمدنش کنیم.
خداوندا! سپاس می‌گویمت که به من مهلت دادی تا این ماه عزیز را دوباره درک کنم. تو را شکر می‌گویم که دیگر بار شاهد باز شدن درهای بهشتت هستم؛ درهایی که تا آخرین شب این ماه عزیز باز خواهند ماند.
و سپاس از این که به ما مهلتی دوباره دادی تا زمانی که شیاطین در غل و زنجیر قهر تو هستند، راه حق را ببینیم.
خدایا درهای آسمان باز است. نسیم بهشتی، روح و جانم را به سوی خود فرا می‌خواند. به یادم می‌آورد که اهل این زمین و خاک نبودم و به جایی دیگر تعلق داشتم. به یادم می‌آورد که آسمانی بودم، ولی پروردگارم به خاطر نمی‌آورم که بال‌هایم را کجا جا گذاشته‌ام، به خاطر نمی‌آورم که از چه زمانی پرواز کردن را فراموش کردم. می‌ترسم این بار نیز نتوانم با بال بصیرت به اوج رحمتت برسم و دیگر بار فرصت بازگشت را از دست دهم.
خدایا! سنگینی ِمعصیت و دنیا خواهی زمین گیرم کرده است. پَر زدن در هوایت را فراموش کرده‌ام. به حرمت این ماه عزیزت که ابتدایش رحمت است و میانه‌اش مغفرت و پایانش آزادی از جهنم است، مرا یاری ده تا راه را باز یابم.
با آروزی تعجیل أمر مولای‌مان حضرت حجّت عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف برگزار نماییم از شما مخاطبین ارجمند دعوت می‌نماییم که مجله الکترونیک ۱۸۴۱ را در صدوچهل‌‌وهفتمین شماره‌اش مطالعه نمایید.
|