به نام خداوند همه مِهر مِهروَرز
عبودیّت و قالب ها
دین «الاسلام»، دین تسلیم و تبعیت است و در تعریف تسلیم و تبعیت واژه‌های دیگری هم چون توکل و رضا آورده شده است. الف و لام اول اسلام نکته‌ها دارد. یعنی این دین مخصوص و تسلیم شدن خاص است. پس این تسلیم شدن نمی‌تواند بدون قاعده و قانون باشد.
عبودیت و بندگی قالب‌هایی دارد که یکی از این قالب‌ها، عبارات اعم از لفظی و قلبی هستند مثل نیت در اول وضو و غسل که اگر بر زبان یا قلب جاری نشود آن دو مثل یک شستشوی ساده بی اعتبار خواهند شد. بنابراین تمام احکام دین قالب و ملاک و چارچوب دارد. برای برخی آداب اندازه تعیین نشده است مثل یاد خدا، ولی در بسیاری از مسایل چنین اجازه‌ای داده نشده است.
برخی، فقهای دینی را روحانی می‌خوانند یعنی کسانی که تنها روح خود را منزه می‌کنند. این چنین نیست، این فرهنگ مختص مسیحیان است که از دنیا می‌بُرَند. شیخ انصاری در حدیثی از امام صادق علیه السلام نقل کرده است که از ما نیست کسی که دنیا را برای آخرت و آخرتش را برای دنیا ترک کند.
پیامبر صلی الله علیه و آله خط عبودیت برای بندگان را مشخص کرده‌اند و به عنوان رهبران دینی که باید دین را از ایشان بگیریم، جانشینان خود را معرفی کرده‌اند. امیرالمومنین و فرزندان ایشان علیهم السلام را نام برده و حتی فرموده‌اند که در زمان غیبت مردم باید به افرادی که در دین فقیه و آگاه هستند رجوع کنند. امام صادق علیه‌السلام فقهای دین را این گونه معرفی فرموده اند: « هرکس از فقیهان که خود را از ارتکاب گناهان نگه دارد و دینش را حفظ کند و با هوای نفس خویش مخالفت ورزد و از فرمان مولایش اطاعت کند بر مردم لازم است که از او پیروی کنند.»
پیامبر صلی الله علیه و آله در مورد اثرات دنیایی نماز فرموده اند: «نماز شاهراه اصلی دین است. نماز ابزار کسب خشنودی خداوند است. نماز راه پیامبران است و مورد لطف فرشتگان. نماز هدایت و رشد ایمان است و نور شناسایی حق. نماز برکت روزی شماست و نماز راحتی بدن است و دشمنی شیطان را به همراه دارد. نماز اسلحه علیه کفار است و موجب اجابت دعاست. نماز موجب قبولی اعمال است و نماز توشه‌ی مومن است برای آخرت».
پیامبر صلی الله علیه و آله در مورد اثرات اخروی نماز و تاثیر آن در عالم قیامت فرموده‌اند: «نماز بین تو و ملک الموت شفاعت می‌کند و در عالم قبر با انسان انس می‌گیرد و بعد از مرگ در مقابل فرشتگان مرگ به تو تلقین می‌کند. در روز محشر نماز تاجی بر سر انسان می‌شود و نمازگزار صورتش می‌درخشد. نماز بین او و آتش جهنم حایلی می‌شود و بین او و پروردگار، مایه‌ی احتجاج است. نماز نجاتی است برای بدنش از آتش و جواز عبور از صراط است. نماز کلید بهشت و بهای خرید بهشت است.»
|