به نام خداوند همه مِهر مِهر وَرز
مادر جان!
ای مظهر حیا و عفت! ای سرچشمه ی عاطفه و هدایت!...
با قدی خمیده، چشمانی اشك بار و دلی مالامال از غصه به مسجد آمدید...
آهی كشیدید كه مردم، دل‌های شان شكست و اشك از دیدگان شان فرو ریخت. روی سخن تان با ما نیز بود، آن گاه كه رو كردید به مهاجرین و انصار و این گونه فرمودید: "...وَ بُلَغاؤُهُ اِلَى الْأُمَمِ حَوْلَكُمْ..." شما كسانی هستید كه می‌بایست دین اسلام را در میان مردمان اطراف تان تبلیغ نمایید.
اكنون زهرا جان! با شما پیمان می‌بندیم كه دفاع شما از امام زمان تان را الگوی خویش قرار دهیم و از غربتِ مهدی شما عجل الله تعالی فرجه بكاهیم.
پیمان می‌بندیم كه ما چون مردم بَد عهد زمانه نباشیم و نمكدان نشكنیم.
یا وَجیهاً عِندَاللّهِ اِشفَع لَنا عِندَاللّه
مادر جان! نگذارید، جهل و گناه مان باعث شود تا روی از شما برتابیم. نگذارید در این گردباد انحرافات زمان، خودمان را گم كنیم!
ای عزیز پیامبرصلی الله و علیه وآله! ما را دریاب...
شما را به مطالعه هفتادمین شماره مجله ۱۸۴۱ دعوت می‌كنيم.
|