|
به نام خداوند همه مِهر مِهر وَرز
پس از مادر یگانه بانوی خانه و مونس علی علیه‌السلام، آن امیر غریب زمانه گردیدی و همره پدر جرعه جرعه زهر غربت و مظلومیت را نوشیدی. پس از عروج علی علیه‌السلام، غربت نصیب حسن علیه‌السلام گشت و در میان هزاران مرد به نام مسلمان! با اهریمن بیعت نمود و تو با چشم خود دیدی که چگونه جاهلان، مجتبی آن حجت خدا را مذل المؤمنین خواندند بی آن‌که حتی ذره‌ای حیا کنند از جهل خویش؛ روزها سپری گشتند و مجتبی علیه‌السلام نیز به سوی ملکوت عروج نمود و این‌چنین تو ماندی از برای حسین و حسین علیه‌السلام ماند از برای تو، و رسالت سنگین تو آغاز شد. ثانیه‌ها آهسته آهسته تو را به لحظه فراق از آخرین ذخیره آل‌عبا همان بَهجة قلب مصطفی نزدیک گرداند و تو نیز چشم برهم زدنی حسین علیه‌السلام را ترک نگفتی تا آن‌که بانگ حرکت به سوی دیار کرب‌وبلا طنین افکند و آهنگ تپش‌های قلب تو افزون گردید. آری روزهای با حسین بودن نیز به انتها رسید و بهار قلب تو در روزی هولناک که از ابتدای تاریخ تا به انتهای آن، رقم نخورده است و دیگر رقم نخواهد خورد! با شمشیرهای آخته به بغض علی علیه‌السلام خزان گشت و در میان دو نهر آب تشنه کام تسلیم رضای حق گردید....
با آرزوی تعجیل در امر فرج حضرت حجت عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف، از شما مخاطبین ارجمند، دعوت می‌کنیم مجله الکترونیک ۱۸۴۱ را در نود و سومین شماره‌اش مطالعه نمایید.
|