به نام خداوند همه مِهر مِهروَرز
فتح فدك بدست پيامبر و اميرالمؤمنين علیهماالسلام
پس از فتح خيبر در سال هفتم هجرت و حدود چهار سال قبل از رحلت پيامبر صلى‌الله‌عليه‌وآله جبرئيل نازل شد و از جانب خداوند دستور فتح فدك را آورد. در اين فرمان تصريح شده بود كه اين اقدام مى بايست توسط شخص پيامبر صلى‌الله‌عليه‌وآله و اميرالمؤمنين عليهالسلام انجام شود، و مسلمانان در آن شركت نكنند.
آن دو بزرگوار، اسلحهى لازم را برداشتند و اسب‌هاى خود را آماده كردند و در تاريكى شب از لشكر جدا شدند و از خيبر حركت كردند تا به سرزمين فدك رسيدند و كنار قلعهى آن آمدند. فتح يك قلعه توسط دو نفر كارى بود استثنايى و مىبايست حساب شده انجام شود، و پشتيبانى خداوند كه هميشه بدرقهى راه پيامبر صلى‌الله‌عليه‌وآله بود مسير ماجرا را به سوى پيروزى پيش مىبرد.
مردم فدك كه پيگير اخبار فتح خيبر بودند و روز قبل خبر فتح آن قلعهى عظيم را دريافته بودند، از وحشت به قلعه پناه برده و درهاى آن را محكم بسته بودند و شبى سراسر اضطراب را مىگذراندند.
در چنين شرايطى كه بر داخل قلعه حكم‌فرما بود، پيامبر صلى‌الله‌عليه‌وآله و اميرالمؤمنين عليهالسلام به پاى قلعه رسيدند و بصورت عادى هيچ راهى براى نفوذ به قلعه وجود نداشت. از سوى ديگر نبايد افراد داخل قلعه وجود كسى را بيرون قلعه احساس مىكردند.
تصميم بر آن شد كه مخفيانه از ديوار قلعه بالا روند و بر فراز آن با صداى بلند اذان بگويند. در اين صورت اهل قلعه خود را در محاصره ديده و قلعه را فتح شده خواهند پنداشت. آن‌گاه است كه تصميم بر فرار مى گيرند و براحتى مىتوان اقدامى بزرگ را به انجام رساند.
اميرالمؤمنين عليهالسلام بر كتف پيامبر صلى‌الله‌عليه‌وآله قرار گرفت و سپس حضرت برخاست و او را با خود بلند كرد، و با معجزهى الهى اميرالمؤمنين عليهالسلام از ديوار قلعهى فدك بالا رفت. آن‌گاه كه بر فراز ديوار قرار گرفت، رو به اهل قلعه اذان گفت و صداى تكبير بلند نمود.
مردم قلعهى فدك كه گمان مى كردند سربازان مسلمان بر فراز قلعه هستند، فرار كنان رو بسوى درب قلعه نهادند و آن‌را باز كردند و از آن خارج شدند تا در زمين‌هاى بيرون قلعه پراكنده شوند. اميرالمؤمنين عليهالسلام از ديوار قلعه پايين آمد و با پيامبر صلى‌الله‌عليه‌وآله كه بيرون قلعه منتظر بود در مقابل آنان قرار گرفتند و با آنان درگير شدند و هيجده نفر از بزرگان آنان بدست اميرالمؤمنين عليهالسلام به قتل رسيدند و در نتيجه بقيه تسليم شدند.
پيامبر صلى‌الله‌عليه‌وآله خود و فرزندان آنان را اسير نمود و غنائم را همراه آنان به مدينه آورد.
فدك، ملك شخصى پيامبر صلى‌الله‌عليه‌وآله عنوان مقاله‌ی بعدی می‌باشد.
|