به نام خداوند همه مِهر مِهر وَرز
فدك، ملك شخصى پيامبر صلى‌الله‌عليه‌وآله
يهوديان فدك از پيامبر صلى‌الله‌عليه‌وآله درخواست كردند خودشان را آزاد كند و اموال را به تناسب نصف با آنان مصالحه كند.
حضرت اين پيشنهاد را قبول كرد و اميرالمؤمنين عليهالسلام را فرستاد و با ضمانت حفظ خون‌شان با آنان مصالحه كرد و قرار بر اين شد كه «هر كس از اهل فدك مسلمان شود خمس اموال او را بگيرند و هر كس بر دين خود باقى بماند همهى اموالش را بگيرند».
اين قرارداد بين پيامبر صلى‌الله‌عليه‌وآله و يهود فدك به امضاء درآمد و به دست آنان داده شد تا بعنوان هميشهى تاريخ بدان عمل شود.
اين دربارهى جان و اموال شخصى آنان بود، و سرزمين فدك بعنوان ملك شخصى پيامبر صلى‌الله‌عليه‌وآله درآمد و قرار شد ساليانه يك‌صد و بيست هزار دينار (سكهى) طلا بعنوان درآمد فدك ارسال نمايند. ملك شخصى پيامبر صلى‌الله‌عليه‌وآله شدن فدك بر اساس حكم صريح قرآن است، زيرا اين سرزمين بدون لشكركشى مسلمانان و بدون كوچك‌ترين دخالت آنان فتح شد. خداوند در قرآن مىفرمايد:
«ما أَفاءَ اللَّهُ عَلى رَسُولِهِ مِنْ اَهْلِ الْقُرى فَلِلَّهِ وَلِلرَّسُولِ وَلِذِى الْقُرْبى... فَما أَوْجَفْتُمْ عَلَيْهِ مِنْ خَيْلٍ وَ لا رِكابٍ، وَلكِنَّ اللَّهَ يُسَلِّطُ رُسُلَهُ عَلى مَنْ يَشاءُ...»
طبق اين آيهى صريح قرآن سرزمين‌هايى كه بدون لشكركشى مسلمانان فتح شود، حتى اگر اهل آن‌جا خودشان بعنوان تسليم نزد پيامبر صلى‌الله‌عليه‌وآله بيايند، اين مناطق و غنائم و اسراى آن ملك خاص حضرت است، و مسلمانان هيچ حقى در آن نخواهند داشت و حضرت بعنوان اموال شخصى خود هر تصميمى بخواهد مىتواند دربارهى آن‌ها بگيرد. لذا سرزمين فدك بصورت يك‌پارچه از آن پيامبر صلى‌الله‌عليه‌وآله شد كه مىبايست مردم فدك در آن كار مىكردند و درآمد آن را به حضرت تسليم مىنمودند و فقط اجرت دريافت مىكردند.
اعطاى فدك به حضرت فاطمه سلام‌الله‌علیها به دستور خداوند، عنوان مقاله‌ی بعدی می‌باشد.
|