محكوميت غاصبين و مردم به حكم فاطمه سلام الله علیها

برنامه طورى تنظيم شده بود كه هيچكس را از آنچه قاضى مى‏ خواست فرارى نبود. اين مردم و آن غاصب كه هرگز با دعوت حضور نمى ‏يافتند اكنون با پاى خود حضور يافته بودند. اگر مهر سكوت بر لب مى‏ زدند خود را محكوم مى‏ ديدند چرا كه فاطمه عليهاالسلام سخن خود را مى‏ گفت، و اگر سخن مى‏ گفتند حرفى براى گفتن نداشتند و بيش از پيش باطن بى‏ محتواى عملشان معلوم مى‏ شد و آنچه مردم خبر نداشتند برملا مى‏ گشت.
مردم نيز كه خود را محكوم حكم فاطمه عليهاالسلام مى ‏ديدند اين ضرر و خسارت را به پاى ابوبكر و عمر مى‏ گذاشتند و با نگاههاى پر معنى آنان را زير نظر داشتند. سخنان فاطمه عليهاالسلام هم آنقدر بالا و متين بود كه مردم در مواردى حتى از فهم معانى آن عاجز بودند.
سخنانى كه اينك پس از چهارده قرن شرح ها و تفسيرهاى مفصل بر آن نوشته شده است.