«لَمْ یَکُنْ لَهُ ضِدٌّ وَلا مَعَهُ نِدٌّ»

«نه او را ناسازی باشد و نه برایش انباز و مانندی.»
«لَم یَکُن لَهُ ضِدٌّ»: برای خداوند ضدّوجود ندارد. ضدّ هر موجود، فضایی را اشغال می‌کند و یک فضایی را اصل شی اشغال می‌کند؛ مثل سرما که ضدّ گرماست.
برای خدا ضدّینیست؛ زیرا جایی نیست که خدا در آن‌جا حکومت نداشته باشد که ضدّخدا بتواند در آن‌جا عرض‌اندام کند.
این موجوداتی که ما می‌بینیم، ضدّخدا نیستند، بلکه فعل خدا هستند؛ لذا منافاتی با این‌که خداوند در فضایی که آن‌ها هستند حضورداشته باشد، نیست.
خداوند در قرآن کریم می‌فرماید:﴿ وَ هُوَ مَعَکُمْ أَینَ مَا کُنْتُمْ ﴾(1) : ﴿ او با شماست، هر جا که باشید. ﴾
﴿ لَقَدْ کفَرَ الَّذِینَ قَالُوا إِنَّ اللَّهَ ثَالِثُ ثَلاثَةٍ ﴾(2) : ﴿کافرند کسانی که می گویند خدا سومین سه نفر است [ به تثلیث قائل شده اند ].﴾
خداوند، سومی نیست، بلکه چهارمی آن‌هاست – خالق است - که مسلّط و محیط بر آن‌هاست.«وَ لَا مَعَهُ نِدٌّ»: خداوند همراه و هم‌سطح خود شریک ندارد.
«نِدّ» یعنی کسی که همتا و هم‌سطح و شریک خدا باشد (اگر شریک خدا باشد، باید هم‌سطح خدا باشد).
در «ضِدٌّ» فرموده‌اند «لَم یَکُن لَهُ»؛ ولی در «نِدٌّ» فرموده‌اند «وَ لَا مَعَهُ» یعنی با او، در سطح او.
در کیفیّت، چیزی که «نِدّ» او باشد، باید در سطح او باشد و خدا در سطح خودش «نِدّ»ندارد. اگر چیزی پایین‌تر از موجودی و یا در طول او باشد، مخلوق می‌شود.

والسّلام عليكم و رحمة الله و بركاتُه
 

منابع:

1) الحدید: 4.
2) المائدة: 73.