تقويم شيعه
به نام خداوند همه مِهر مِهر وَرز
باز نگري تاريخ وتقويم شيعه خصوصا ورود به نيمه اول ماه ذي القعده كه هم زمان با انتشار سيزدهمين شماره مجله الكترونيكي 1841 مي باشد پيام آور ايام سرور وشادي شيعيان است كه با ولادت دو فرزند عزيز در خانواده گران قدر امام موسي كاظم عليه السلام مزيّن شده كه در ذيل به آن ها خواهيم پرداخت.
16 شهریورماه مصادف با روز 1 ماه ذي القعده: ولادت حضرت فاطمه معصومه سلام الله عليها در سال 173 هجري قمري در اين روز فرخنده دختر گرامي حضرت موسي بن جعفر عليه السلام وجناب نجمه عليها السلام و خواهربزرگوار حضرت امام رضا عليه السلام دیده به جهان گشود.
نام مبارك ايشان فاطمه ولقب آن حضرت معصومه است و در خانواده ی امام هفتم عليه السلام ايشان را فاطمه كبري مي خواندند.
26 شهریورماه مصادف با روز11 ماه ذي القعده: ولادت با بركت شمس الشموس حضرت علي بن موسي الرضا المرتضي عليه الاف التحيه والثناء
در روز پنجشنبه 11 ذيقعده سال 148 هجري قمري شهر مدينه ی منوره از قدوم با بركت تولدی نور باران شد كه نام مباركش علي و كُنيه ايشان ابوالحسن است كه البته در نزد شيعيان بخصوص ايرانيان ايشان به لقب امام رضا عليه السلام شناخته مي شوند.
«ستاره ی فروزان »
میلاد پاره ی تن زهرا و احمد است شمس الشموس عالم آل احمد است
یک لحظه در تمامی قرآن نظاره کن در دست نجمه، نجم فروزان نظاره کن
غلامرضا سازگار
روز پنج شنبه 11 ذيقعده سال 148 پس از هجرت بود. ملائک از آسمان چشم به خانه ای در شهر مدینه دوخته بودند.
خانه ای که نسیمی از نور و رحمت از داخلش جهان را معطر کرده بود. خانه ی کوچک، ولی پربرکت امام موسی کاظم علیه السلام مرکز توجه آسمان ها و زمین بود.
زمین در انتظار به آغوش کشیدن کودکی از تبار رسول اکرم صلی الله علیه و آله وسلم بود. هشتمین نسل از پیامبری که جهان به خاطر او و اهل بیتش خلق شده بودند.
سال ها قبل جدشان امام جعفر صادق علیه السلام بشارت تولدش را داده بودند:
«فرزندی از نسل ما که هم نام امیر المومنین است و کنیه اش ابوالحسن می باشد، او را رضا می خوانند و اوست که عالم آل محمد است.» (1)
لحظه ها بر قدوم این نوزاد پر برکت کرنش می نمودند و از آسمان صدای تهنیت فرشتگان به گوش می رسید که پدر بزرگوارش امام موسی کاظم علیه السلام او را در آغوش کشیدند و در گوشش اذان عشق خواندند. آن گاه کودک را به نجمه مادر کودک بازگرداندند و فرمودند:
«ای نجمه، گوارا باد بر تو این کرامت پروردگار، و تو با به دنیا آوردن این کودک به لقب طاهره مفتخر گشتی.» (2)
این گونه هلهله ی قدسیان به پاخاست و مدینه ، تمامی حجاز و سپس تا خراسان ایران را پر کرد. خداوند او را رضا لقب داد، زیرا خداوند در آسمان و رسول خدا و ائمه ی اطهار در زمین از او خشنود بودند. همین طور به سبب خلق و خوی نیکوی ایشان هم دوستان و نزدیکان وهم دشمنان از ایشان راضی و خشنود بودند.(3)
او که عالم آل محمد و آگاه به تمام علوم بود. او که آشنا به تمام زبان ها و حجت خدا بر خلق بود.(4)
او که سجده های بلندش، کرامت بی حدش ،علم بی انتهایش ،خوی پسندیده اش و رحمت آسمانی اش به کشور ما ایران برکتی دوباره داده است.
چنان که باران مهر و رحمتش هنوز بر تمامی این سرزمین می بارد و کسی را نومید از درگاهش نمی راند. او که نور احسانش بعد از گذشت قرن ها از شرق خراسان سرزمینمان را روشن کرده است.
السلام علی الامام الرئوف
منابع:
(1)اثبات الهداه- شیخ عاملی- جلد 6
(2)بحار الانوار-جلد 49-صفحه ی5
(3)امام محمد تقی علیه السلام
(4)مناقب آل ابی طالب-ابن شهر آشوب-جلد 3
|
تاریخ درج: 13/06/1392 | کد مطلب: 10 | تعداد نظرات: 2 | تعداد بازدید: 1988