مناسبت غدیر
به نام خداوند همه مِهر مِهر وَرز
بیعت غدیر
غدیر آب گیری است که همه درختان و گل بوته های باغستان های توحید برای تغذیه و رشد به آن نیاز دارند، غدیر سرزمینی بود که در خود جشن هستی به پا کرد؛ غدیر چشمه جوشان انسانیت را در میان شیعیان به ودیعت سپرد و غدیر عصاره و نتیجه ی خلقت و چکیده تمام ادیان الهی و خلاصه مکتب وحی است؛ غدیر اعتقاد ماست، غدیر نه فراموش شدنی است نه کهنه شدنی.
غدیر صراطی است که اگر از آن در دنیا به سلامت گذر کردی تمرینی نموده ای تا از صراط قیامت بگذری. آنان که در غدیر بر زمین خوردند یا بر زمین
می خورند، پایی نخواهند داشت تا از صراط بگذرند؛ اگر ورطه غدیر را نگذری، ورطه قیامت را نخواهی گذراند.
و این غدیر از طرف خداوند بر پیامبرش با تمامی محبت و علاقه اش امری بود که چنانچه واقع نمی شد، گویی رسالتش ناتمام مانده!
غدیر نقطه عطف تاریخ است، غدیر آیینه ای در خود داشت که شیعه امام خود را در آن یافت، غدیر سرزمینی بود که همه ی تاریکی ها و جهالت های امت جاهل را در خود فرو برد، و غدیر حساس ترین مقطع تاریخ اسلام است که نبوت به امامت در میان مردم توسط آخرین پیامبر به اولین امام سپرده شد؛ در میان بی نظیرترین جمعیتی که تاریخ اسلام تا آن زمان به خود دیده بود، در میان حدود یک صد و بیست هزار نفر از ملیت های مختلف؛ و خداوند آیینه صفات جمال و جلالش را برگزیده بود، هرچند که ابلاغ این انتصاب الهی در طول بیست و سه سال رسالت رسول الله صلی الله علیه و آله ادامه داشت، اما در غدیر بود که این راز نهان شده علنی افشا شد ...
و آن قدر غدیر عظمت داشت که پیامبر صلی الله علیه و آله از خدا کمک خواست نه از ترس مردمان جاهل و نادانان قلدر ، که از جهت مهم بودن و عظمت ولایت و امامت امیرالمؤمنین علیه السلام؛ پس پیامبر عظیم الشأن صلی الله علیه و آله که ارتباط بین خالق و مخلوق و پیغام آور از جانب حق بود، دست علی ابن ابیطالب علیه السلام را برگرفت که آن سان باید دست خلق را گرفته و بسوی خدا ببری و آن ریسمان الهی را به انتقال درآوری. آنجایی که بر هر امتی و انسانی که بخواهد خود را به خدا برساند إلّا ولابد ناگزیر است از دریچه ی غدیر بگذرد و چنگ به ولایت علی و اولادش علیهم السلام بزند. حالا اتمام حجت پیامبر صلی الله علیه و آله بر این بود که ای مردم، امروز نعمت ولایت را به شما عرضه می دارم تا دین تان کامل شود، تا بعد ازمن بدون حجت نمانید که علی علیه السلام ولی شماست در زمین و آسمان ها ....پس همه با مولی علی علیه السلام، آن ید الله الباسطه، دست بیعت دادند و افسوس و صد افسوس که برکه غدیر در طمع سقیفه، درحاکمیت ستم خشکید و عهد شکستند!
امامت علی علیه السلام ادامه نبوت نبوی بود و ولایت علی علیه السلام استمرار رسالت محمدی، و حکومت علی علیه السلام، حکومت رحمت للعالمین، اما همان طور که پیامبر صلی الله علیه و آله پیش بینی کردند این امت هم بر عهد خود نماندند و در تحریف دین پیامبرشان مو به مو همان کاری را کردند که امت های پیشین کرده بودند؛ آدم ابوالبشر از دنیا رفت در حالی که از قومش برای شیث پیمان گرفته بود، اما پیمان شکستند؛ نوح نبی برای فرزندش سام، ابراهیم برای اسماعیلش، موسی برای یوشع بن نون عهد بسته بودند اما بر عهد خود نماندند.
عیسی بن مریم به آسمان ها نرفت مگر آن که از قومش برای شمعون بن حمون الصفا تعهد گرفته بود اما وفا نکردند.
و حضرت محمد صلی الله علیه و آله و سلم وعده دادند که من هم از میان شما می روم درحالی که درمورد علی بن ابیطالب علیه السلام عهد خود را با شما تجدید می کنم ولی عده ای همچون امت های پیشین با وصیّ من مخالفت نموده و او را نافرمانی می کنند؛ و چنین شد .....
عده ای چشم و گوش بسته در برابر چشم و گوش خدا صف آرایی کردند و وصیّ پیغمبرشان را دشنام دادند و او را خانه نشین کردند و آن قدر دین پیامبر را تحریف کردند تاجایی که در زمان معاویه فقط اسم اسلام و رسم قرآن باقی مانده بود؛ اما قیام خونین حسینی سدی شکست ناپذیر شد در برابر آن تحریفات، عاشورا مولود غدیر شد و خون شهیدان کربلا حافظ غدیر خم .... و ائمه علیهم السلام تا همین امروز بر احیای اسلام می کوشند تا ما نیز فراموش نکنیم آن عهد خود را که حضرت زهرا سلام الله علیها، آن منادی پیام غدیر چه خوب یادآوری کردند که «آیا فراموش کرده اید گفته رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم را در روز غدیر خم که " هر کس من مولای اویم پس علی علیه السلام مولای اوست " ؟» (1)
اما دریغ و صد دریغ از این سخن امام زمان مان حضرت حجة بن الحسن عجل الله تعالی فرجه که فرمودند:
"اگر شیعیان ما – که خدا بر طاعتش توفیق شان دهاد – در وفای به عهد و پیمانی که بر عهده ی آنان است، هم دل می شدند، برکت دیدار ما از آن ها واپس نمی افتاد و سعادت مشاهده ی ما همراه با معرفت حقیقی و راستین برایشان پیش می افتاد. پس آن چه سبب محرومیت ایشان از ما شده چیزی نیست مگر امور ناپسند و خلاف انتظاری که از آن ها به ما می رسد " (2)
منابع:
1- پرتوی از غدیر در کلام امیر المومنین علیه السلام؛ سید محمد مجیدی انتظامی و حسن عرفان؛ صفحه 6 به نقل از الغدیر جلد 1 صفحه 197
پیمان غدیر، بیعت با مهدی علیه السلام؛ سید محمد بنی هاشمی؛ صفحه 128 به نقل از احتجاج، جلد 2
|
تاریخ درج: 28/07/1392 | کد مطلب: 11 | تعداد نظرات: 2 | تعداد بازدید: 2444