شعر غدیر
به نام خداوند همه مهرِ مهروَرز
اشعار صغير اصفهاني، بخش پنجم
يُولِجُ الَّليْلَ فِي النَّهارِ وَ يُولِجُ النَّهارَ فيِ الَّليْلِ، لا إِلاهَ إِلاّ هُوَ الْعَزيزُ الْغَفّارُ. مُسْتَجيبُ الدُّعاءِ وَ مُجْزِلُ الْعَطاءِ، مُحْصِي الْأَنْفاسِ وَ رَبُّ الْجِنَّةِ وَ النّاسِ، الَّذي لايُشْكِلُ عَلَيْهِ شَيْءٌ، وَ لايُضجِرُهُ صُراخُ الْمُسْتَصْرِخينَ وَ لايُبْرِمُهُ إِلْحاحُ الْمُلِحّينَ. اَلْعاصِمُ لِلصّالِحينَ، وَ الْمُوَفِّقُ لِلْمُفْلِحينَ، وَ مَوْلَي الْمُؤْمِنينَ وَ رَبُّ الْعالَمينَ. الَّذِي اسْتَحَقَّ مِنْ كُلِّ مَنْ خَلَقَ أَنْ يَشْكُرَهُ وَ يَحْمَدَهُ عَلي كُلِّ حالٍ. أَحْمَدُهُ كَثيراً وَ أَشْكُرُهُ دائماً عَلَي السَّرّاءِ والضَّرّاءِ وَ الشِّدَّةِ وَ الرَّخاءِ وَ أُومِنُ بِهِ و بِمَلائكَتِهِ وكُتُبِهِ وَ رُسُلِهِ. أَسْمَعُ لاِمْرِهِ وَاُطيعُ وَ أُبادِرُ إِلي كُلِّ مايَرْضاهُ وَ أَسْتَسْلِمُ لِما قَضاهُ، رَغْبَةً في طاعَتِهِ وَ خَوْفاً مِنْ عُقُوبَتِهِ.
بترتيب آن ذات گيتي فروز کند روز داخل به شب، شب به روز
خدائي نباشد جز آن پادشاه که بخشد همي بندگان را گناه
دعاها بدرگاه او مستجاب زلطف عميمش جهان کامياب
نفس هاي خلقش بود در شمار بجن و به اِنس است پروردگار
نه چيزي باو مشکل اندر اُمور نه زالحاح کس باشد او را نفور
نه اصرار کس سازد او را ملول بود حافظ و يار اهل قبول
بتوفيق او رستگاران سعيد بمولائيش اهل عالم عبيد
خدائي که هر بنده بايد ز جان گذارد سپاس و کند حمد آن
چه گاه رفاه و چه وقت تعب چه هنگام سختي چه روز طرب
من آن ذات بي مثل را مؤمنم به آيات و احکام او موقفم
مُقّرم به آياتش از جز و کُلّ همش بر ملائک همش بر رسل
کنم امر او را بجان استماع مطيعم بفرموده آن مُطاع
|
تاریخ درج: 14/11/1392 | کد مطلب: 11 | تعداد نظرات: 0 | تعداد بازدید: 2365