![Title]( "Title")
ماه خدا
|
به نام خداوند همه مِهر مِهر وَرز
ماه خدا
رمضان بار دیگر میهمان خانه هایمان شد. بی صدا و سرزده نیامد. دو ماه بود نغمه ی آمدنش به گوش می رسید.
آوای خوش آمدنش را در رجب و شعبان شنیده بودیم و می کوشیدیم نرم نرمک، دل های عاشقمان را پذیرای آمدنش کنیم.
خداوندا! سپاس می گویمت که به من مهلت دادی تا این ماه عزیز را دوباره درک کنم. تو را شکر می گویم که دیگر بار شاهد باز شدن درهای بهشتت هستم؛ درهایی که تا آخرین شب این ماه عزیز باز خواهند ماند.(1)
و سپاس از این که به ما مهلتی دوباره دادی تا زمانی که شیاطین در غل و زنجیر قهر تو هستند، راه حق را ببینیم.
خدایا درهای آسمان باز است. نسیم بهشتی، روح و جانم را به سوی خود فرا می خواند. به یادم می آورد که اهل این زمین و خاک نبودم و به جایی دیگر تعلق داشتم.
به یادم می آورد که آسمانی بودم، ولی پروردگارم به خاطر نمی آورم که بال هایم را کجا جا گذاشته ام، به خاطر نمی آورم که از چه زمانی پرواز کردن را فراموش کردم. می ترسم این بار نیز نتوانم با بال بصیرت به اوج رحمتت برسم و دیگر بار فرصت بازگشت را از دست دهم.
خدایا سنگینی ِ معصیت و دنیا خواهی زمین گیرم کرده است. پرزدن در هوایت را فراموش کرده ام .
به حرمت این ماه عزیزت که ابتدایش رحمت است و میانه اش مغفرت و پایانش آزادی از جهنم (2)، مرا یاری ده تا راه را باز یابم.
در عرش، ضیافتی برپا گشته؛ ضیافت عشق، با سفره ای که به وسعت بخشندگی خداوند پهن گشته است. ماه، ماه میهمانی خداست.
صدای ربّنا، دل های مومنان را جلا می دهد. فرشتگان در آسمان بر میهمانان، خوش آمد می گویند و جان های تشنه را فرا می خوانند.
ملائک، با آب و آیینه به استقبال سحر خیزان می شتابند و شیطان در بند، ناله سر می دهد. همه ی ما به ضیافت نور دعوت هستیم.
آدرس صاحبخانه دور نیست. کافی است چشم بر دنیا ببندی و لبـّیک گو وارد شوی. و آیا من می توانم لحظه ای چشم بر دنیای فانی ببندم، دلم را صاف کنم تا سبک شوم و چون قاصدکی سبک بال تا درگاهت بالا بیایم ؟ خداوندا یاریم کن. و و توفیق شناسایی ارزش این ماه و بزرگداشت حرمت و قداست آن را به ما الهام فرما.
خداوندا! به برکت قرآن، که در این ماه بر ما نازل فرمودی، ما را توفیق ده تا با کار های نیک، به پیشگاهت تقرب جوییم و در پرتو این کارها ما را از آلودگی گناهان پاک سازی و از عیوب تازه باز داری، تا ابعاد و انواع تقرب های ما به سوی تو به حدی رسد که هیچ کدام از فرشتگان، یارای عرضه کردن چنین طاعتی به پیشگاهت را نداشته باشند. و با کم رنگ شدن نور ماه، گناهان ما را نیز محو کن و با سپری شدن روزهای این ماه عزیز آثار شوم گناهانمان را از بین ببر.(3)
خدایا به برکت شب های قدرت و به حرمت مولایمان که در این شب ها به شهادت رسید، ما را از شیعیان راستین و از پیروان فرزندش قرار ده و چشم ما را به دیدن رویش نورانی گردان.
«وَاجْعَلْنا في نَظْمِ مَنْ اسْتَحَقَّ الرَّفيعَ الأَعْلى بِرَحْمَتِك.»
منابع:
(1)حضرت محمّد صلّی الله علبه و آله و سلّم- بحارالانوار
(2)حضرت محمّد صلّی الله علیه و آله و سلّم- بحار الانوار
(3)صحیفه ی سجّادیه
|
تاریخ درج: 01/04/1393 | کد مطلب: 16 | تعداد نظرات: 0 | تعداد بازدید: 2345