معرفی کتاب
به نام خداوند همه مِهر مِهر وَرز
آشتی با امام عصر علیه السلام
مولای من! آرزو داشتم مرا عبدالمهدی می نامیدند. دوست داشتم از همان اوّل، اذان عشق تو را در گوشم زمزمه کرده بودند. ای کاش از ابتدا مرا برای تو نذر کرده، حلقه ی غلامی ات را بر گوشم افکنده بودند! کاش کامم را با نام تو برمی داشتند و حِرز تو را همراهم می کردند!
اینک امّا، در عمق ضمیر خود، تو را یافته ام، چندی است با دیده ی دل تو را پیدا کرده ام، در قلب خویش گرمای حضورت را با تمام وجود حس می کنم، گویی دوباره متولد شده ام. تعارف بردار نیست. زندگی بدون تو - که امام عصر و پدر زمانه ای- ((مُردگی)) است و اگر کسی هم چون من، پس از عمری غفلت به تو رسید، حق دارد احساس تولّدی دوباره کند، حق دارد از تو بخواهد از این پس او را رها نکنی و در فتنه ها و ابتلائات آخرالزمّان از او دست گیری.
کتاب آشتی با امام عصر ارواحنا فداه نوشته دکتر علی هراتیان در دو چاپ متفاوت توسط نشر آفاق و نشر عطر عترت منتشر گردیده است که بخش اصلی کتاب در هر دو چاپ یکسان می باشد. کتاب دارای چهار فصل اصلی با عنوان های« دوازده قرن غربت»، «محرومیت خود ساخته»، «رهنمودهای نجات بخش» و «چه باید کرد؟» می باشد.
نویسنده کتاب با رجوع به روایات و رفتارهایی که شیعیان در طول تاریخ داشته اند؛ محرومیت از امام زمان علیه السلام را خود ساخته مردم دانسته و برای رهایی و نجات از این محرومیت رهنمودهای حضرت بقیه الله ارواحنا فداه را بیان می کنند و در نهایت با توجه به این رهنمودها و گفتارهای ائمه معصومین علیهم السلام وظایف شیعیان و اهل عالم را برای پایان دادن به غربت غیبت و رسیدن به دوران طلایی ظهور را یاد آور می شوند.
در فصل اول کتاب که «دوازه قرن غربت» نام گرفته است، مقدمه ای کوتاه در باب غربت امام عصر علیه السلام نگاشته شده است:
« آقای من ! مولای غریب و تنهای من
مضطرّ فاطمه علیها السلام !
اسیر آل محمد علیهم السلام !
پدر مهربان اهل عالم !
می خواهم غربتت را حکایت کنم؛ غربتی که دوازده قرن است ریشه دوانیده، غربتی که اشک آسمان و زمین را جاری ساخته؛ غربتی که حتی برای برخی محبانت غریب و ناشناخته است؛ غربتی که اجداد طاهرینت پیش از تولد تو بر آن گریسته اند ... »
نویسنده با استناد به آیات و روایات و ادعیه و زیارات امام عصر علیه السلام، بیش از 1170 سال دوران غیبت را دوران غربت، دوران اضطرار، دوران مظلومیت و صبر و انتظار امام می شمارد و در بحث نسبتاً مبسوطی با عنوان «اتهامی نابخشودنی؛ جلوه ای دیگر از غربت امام» ذهنیت عمومی راجع به شمشیر امام و ترس موهوم مردم از شمشیر امام عصر علیه السلام را نقد می کند و با اشاره به برکات دوران طلایی ظهور، آن را ناشی از نا آگاهی مردم و تبلیغات منفی دوست و دشمن بر می شمرد.
فصل دوم کتاب « محرومیت خود ساخته » نام دارد که محرومیت مردم از حضور در محضر امام عصر علیه السلام را محرومیتی خودساخته
می نامد و با استناد به حوادث پس از شهادت پیامبر خاتم صلی الله علیه و آله و رفتار مردم با امامان پیشین می گوید:
« آری، آن چه نمی بایست اتفاق می افتاد، واقع شد و بشریّت از برترین نعمت الاهی با دست خود محروم گشت و این محرومیت خودساخته، هم چنان تا کنون ادامه یافته است ... »
فصل سوم با عنوان « ره نمودهای نجات بخش » رهنمودهای امام عصر علیه السلام به شیعیان برای درک ایام وصال آن حضرت را در سه مقطع مورد بحث قرار داده است:
1- روزگار غیبت صغری
2- زمان صدورنامه خطاب به شیخ مفید
3- از هنگام صدور نامه تاکنون
و بالاخره در فصل چهارم با عنوان «چه باید کرد» نویسنده با پیش کشیدن موضوعات مختلف و ارائه راه کارهای عملی راه های ارتباط با حضرت ولی عصر و لزوم آن را بر می شمرد و با تأکید بر نقش بی بدیل دعا در زودتر فرارسیدن زمان ظهور به آثار و برکات «دعا برای تعجیل فرج» می پردازد و همگان را به دعا برای فرج امام عصر علیه السلام تشویق می کند.
«بارخدایا، در میان اهل بیت علیهم السلام مضطرّی هم چون حضرت زینب علیها السلام در شب یازدهم محرّم سراغ نداریم. تو را به اضطرار عمّه ی مظلومه ی امام عصر عجل الله تعالی فرجه در شب شام غریبان، به طواف او گرد سیّد ساجدان، به هروله ی او در میان خیمه های نیم سوخته، به سعی او در صفای نهر علقمه، به ناله ها و اشک یتیمانی که از ضربت تازیانه های دشمن به دامان عمّه پناه می بردند، به نماز نشسته ی زینب علیها السلام در شام عاشورای سال 61 هجری، به دستان بسته و پیشانی شکسته ی او . . در فرج منتقم آل عبا تعجیل فرما.»
مطالعه این کتاب چه برای کسانی که با مباحث مهدوی آشنایی دارند و چه کسانی که اولین بار در معرض چنین پیام هایی قرار می گیرند خالی از فایده نخواهد بود.
|
تاریخ درج: 10/01/1394 | کد مطلب: 10 | تعداد نظرات: 0 | تعداد بازدید: 1934