معرفی علما و اصحاب
به نام خداوند همه مِهر مِهر وَرز
عالمی از دیار خراسان
مجلس درس شیخ انصاری در نجف همیشه شلوغ بود ولی آن روز جمعیت به قدری بود که عده ای از شاگردان ایستاده بحث را دنبال می کردند.
طلبه ای جوان چندین اشکال به موضع بحث گرفته بود و بیشتر از سه ساعت بود که شیخ انصاری سعی در بیان رد اشکال ها داشت .
تا آن زمان شیخ برخی از اشکالات را پذیرفته بود ولی هر بار که سایر آن ها را رد می کرد. طلبه ی جوان که حدود 25 سال داشت همان مسئله را با بیانی دیگر مطرح می کرد . گفت و شنود آن دو به قدری شنیدنی بود که شاگردان متوجه گذشت زمان نمی شدند.
پرسش و پاسخ ادامه یافت تا سرانجام طلبه ی جوان به احترام استاد سکوت کرد. همه فهمیدند که او قانع نشده و رسم ادب نگه داشته است.
شیخ به کلاس استراحتی کوتاه داد تا طلاب نفسی تازه کنند و خود به کتاب خانه رفت.
یکی از طلاب که از اول جلسه حضور داشت برای دوستان تازه واردش بحث را تعریف کرد و ادامه داد این طلبه ی جوان نامش محمد کاظم است و تنها سه سال است که از شاگردان شیخ انصاری و میرزای شیرازی است و هر دو به او علاقه ای خاص دارند. اهل خراسان است و از مشهد امده است.»
زمانی که شیخ به سر درس برگشت قبل از شروع درس گفت« در بحث حق با آخوند خراسانی بود.»
از آن پس در نجف همه او راکه مورد توجه همه قرار گرفته بود، آخوند خراسانی صدا می کردند.(1)
آیت الله شیخ محمد کاظم خراسانی مشهور به آخوند خراسانی در سال 1255 قمری در مشهد متولد شد در سال 1290 به نجف هجرت کرد و در محضر استادانی چون شیخ انصاری و میرزا سید محمد حسن شیرازی کسب علم کرد . او به عنوان یکی از ممتاز ترین شاگردان میرزای شیرازی مورد احترام طلاب و علما بود ولی تا زمان زنده بودن استادش به احترام او بالای منبر نمی رفت.
زمانی که میرزای شیرازی در سال 1312 قمری وفات کردند به درجه ی مرجعیت رسید و کلاس های درس خود را برپا کرد.
کلاس هایی که به شلوغی معروف بودند و اغلب از 800 تا 3000 شاگرد در آن حضور داشتند.
آوازه ی علمی آخوند از مرزها گذشت حتی شیخ الاسلام امپراتوری عثمانی در سفری که به عراق داشتند همراه شماری از همراهان در جلسه درس آخوند شرکت کردند . شیخ الاسلام درس را به بررسی نظر ابو حنیفه در یکی از مسائل علم اصول کشاند. شیخ الاسلام سنی در شگفت بود که چگونه یک استاد شیعه نظر پیشوای اهل سنت را پذیرفته است. اما کمی بعد آخوند خراسانی چند اشکال علمی بر نظر ابو حنیفه وارد ساخت و سپس نظر مجتهدان شیعه در آن باب را ثابت کرد.
شيخ الاسلام از قدرت علمي و احترام آخوند چنان به وجد آمده بود كه تا مدتها بعد همواره از آن ديدار به ياد ماندني سخن مي گفت.(2)
آخوند خراسانی در راستای دفاع از شیعه و آموزش طلاب جوان در نجف سه مدرسه تاسیس نمود و در انتشار مجلاتی چون اخوت ، دره النجف و نجف اشرف در تبلیغ فرهنگ شیعی کوشش بسیار نمود.(3)
بزرگان بسیاری چون شیخ عبدالله گلپایگانی ، میرزای نائینی ، سید عبدالله بهبهانی، سید ابوالحسن اصفهانی و... به شاگردی او افتخار می کنند.
آخوند خراسانی در سیاست هم بسیار فعال بود و او را از بزرگان نهضت مشروطه می خوانند. سرانجام او تصمیم گرفت با بسیاری از علما به قصد مبارزه به ایران باز گردند ولی در راه ایران در روز 20 ذی الحجه سال 1329 بعد از نماز صبح به طرز مشکوکی فوت کردند و ایشان را در نجف اشرف به خاک سپردند.(4)
روحشان شاد
منابع:
(1)کفایه الاصول – مقدمه
(2)معارف الرجال(شیخ محمد حرز الدین)- کفایه الاصول
(3)موسوعه العتبات المقدسه- جعفر خلیلی
(4)اعیان الشیعه جلد نه
|
تاریخ درج: 09/01/1394 | کد مطلب: 6 | تعداد نظرات: 0 | تعداد بازدید: 2151