معرفی دشمنان
به نام خداوند همه مِهر مِهر وَرز
یک خانواده دشمنی
در زمان حکومت عثمان ،اشعث بن قیس کندی به عنوان والی آذربایجان انتخاب شد. در حکومت بر مسلمین، او برای خود محدودیتی قائل نشد و از اموال مسلمین به نفع خود خرج می کرد .
پس از قتل عثمان و به خلافت رسیدن امیر المومنین علی علیه السلام ایشان نامه ای برای اشعث به آذربایجان فرستاد. در نامه آمده بود:«... بدان که حکومت طعمه ای برای رزق و خوراک تو نیست بلکه آن امانت و سپرده ای در گردن توست و تو نگهبان نیستی به کسی که بالاتر از توست. در دست های توست مال و دارایی خداوند و تو خزانه دار اموال خدا هستی تا آن ها را به من تسلیم نمایی.»(1)
اشعث بعد از خواندن نامه بر بالای منبر رفت و گفت :« ای مردم همانا امیرالمؤمنین عثمان مرا والی آذربایجان کرد و پس از آن کشته شد ولی این سرزمین همچنان در دست من قرار دارد.
امروز مردم با علی بیعت کردند پس ما نیز از او اطاعت می کنیم ،همان گونه که از خلفای پیشین اطاعت کردیم . ماجرای او را با طلحه و زبیر می دانید و علی بر آن چه در این ماجرا بر ما و شما پنهان مانده ،امین است.»
آن گاه به منزل باز گشت و به یاران اش گفت که نامه ی علی مرا بیمناک کرد او می خواهد اموال آذربایجان را از من بستاند و من می خواهم به معاویه ملحق شوم ولی یارانش جلوی او را گرفتند و او به اجبار راهی کوفه شد.(2)
وقتی به کوفه برگشت نامه ی دوم توسط حجر بن عدی به اشعث رسید که در آن علی علیه السلام از او خواسته بودند که هروقت نامه به دستت رسید اموال مسلمانان را تحویل بده.(3)
این گونه بود که اشعث کینه ی مولای متقیان را به دل گرفت؛ هرچند از سال ها قبل نشان داده بود که در اسلام و قبول آن راسخ نیست. تا پایان حکومت امیرالمومنین علیه السلام، اشعث بارها بی وفایی خود را ثابت کرد.
در جنگ صفین او بود که با سستی کردن به رهبری امام شک کرد و معاویه را به فکر بر نیزه کردن قرآن ها انداخت و هم او بود که امام را مجبور کرد تا مالک اشتر را از پشت خیمه ی معاویه فرا خواند.
و بعد ابو موسی اشعری را به عنوان حکم انتخاب کنند و بعد با فریاد لا حکم الا لله خوارج را به وجود آورد و هنگام شهادت مولا نیز در کنار ابن ملجم بود.(4)
کینه ی اشعث با خاندان نبوت به این جا ختم نشد . او از طرف معاویه مامور شد زهری را به دخترش جعده برساند که در خانه ی حسن بن علی علیهما السلام و به عنوان همسر او زندگی می کرد و باعث شهادت امام دوم شیعیان شد.
امام صادق علیه السلام درباره ی این خاندان می فرماید:« اشعث خود در خون امیرالمومنین علیه السلام دست داشت و دخترش جعده امام حسن علیه السلام را مسموم کرد و پسرش محمد در خون امام حسین علیه السلام شرکت داشت.»(5)
منابع:
(1)مجلسی- بحار الانوار- جلد 32
(2)الامه و السیاسه – جلد 1
(3)تاریخ یعقوبی –جلد 2
(4)تاریخ طبری –جلد 4
(5)ریحانه الادب- جلد 1
 |
تاریخ درج: 17/03/1394 | کد مطلب: 10 | تعداد نظرات: 0 | تعداد بازدید: 1705