مقاله مناسبتی سایت خطابه‌ی غدیر-صفحه اصلی ماژول مطلب

به نام خداوند همه مِهر مِهروَرز

"آغاز می‌کنم با یاد مادرتان و می‌نویسم به نام مقدستان"
آقاجان! هرگاه که واپسین روزهای شوال فرا می‌رسد، گویی که دگربار فاطمیه برای ما زنده می‌شود. هرگاه که ایام شهادت می‌رسد، قلب های ما روانه‌ی کوچه‌های بنی هاشم می‌گردد. مگر می‌شود نام شما باشد و یاد مادرتان زنده نشود؟ مگر می‌شود که عزای شما در کوچه‌های شهرمان طنین افکند و علم"یازهرا"افراشته نشود؟
آخر به ما گفته‌اند که شعله‌های آتش کینه‌ی سقیفه، بیت شما را نیز سوزانده است. تاریخ سوگند یاد کرده که پیروان شیطان شما را در بند کشیده و در کوچه پس کوچه‌های مدینه گردانده و دگر بار واقعه جانسوز اهانت به مولا را زنده کرده‌اند. گویی آتش زدن و در بند کشیدن خوبان عالم سنت این قوم گمراه، گشته است و به زعم خود گمان می‌برند که نور خدا را خاموش خواهند نمود غافل از آن که"يُريدُونَ أَنْ يُطْفِؤُا نُورَ اللَّهِ بِأَفْواهِهِمْ وَ يَأْبَي اللَّهُ إِلاَّ أَنْ يُتِمَّ نُورَهُ وَ لَوْ کَرِهَ الْکافِرُونَ"(1)
آری! آنان نتوانسته‌اند و هرگز نخواهند توانست تجلی نور شما را با ظلالت خود بی فروغ کنند.
آن هنگام که شما را در بند کشیدند ندانستند که دستگاه علمتان تمام مکاتب علمی بشر را به زانو خواهد افکند.

از همان زمان که باب بیت شما در آتش سوخت، دریای فقاهتتان شعله‌های گمراه تمام فرق اسلام را خاموش نمود.
آن زمان که منصور با انگوری زهر آگین قصد جان شما کرد، گمان می‌برد که رشته‌ی امامت را از هم گسسته خواهد نمود اما پسر والای شما حضرت موسی بن جعفر علیهماالسّلام وهم او را در هم شکست. پس از ایشان امامت در ایران تجلی یافت و نور ثامن الحجج بر تمامی سرزمین پارس تابیده شد.
در بغداد یگانه پسرشان، جواد الائمه علیه السّلام، از همان آغاز کودکی ضربه مهلکی بر پیکره خلافت کوبید. امام هادی علیه السّلام همراه گوهر گرانبهای خود، حضرت عسکری علیه السّلام، خیمه امامت را در سامرا برپا کردند تا از همان جا آخرین ثمره شما با علم و فقاهتتان طلوع کند و بر همه جهانیان بتابد.
آن روز که حضرت خورشید از پس ابرهای ظلمت غیبت تجلی نماید، با دستگاه علم و فقه شما به ستیز دشمنان خواهد رفت و آنان چه درمانده خواهند بود در برابر عظمت دریای امامت. آقاجان چه زیباست آن روز و چه نزدیک خواهد بود قیام خورشید اگر تمام خلایق همراه شما زمزمه کنند: "لَوْ أَدْرَکْتُهُ لَخَدَمْتُهُ أَیامَ حَیاتِی"(2)

منابع:

۱) می‌خواهند نور خدا را با دهانشان خاموش کنند و خداوند نگذارد تا آنکه نور خود را به منتهای ظهور و کمال خود برساند هرچند کافران را خوش نیاید (توبه، ۳۲).
۲) اگر او را درک می‌کردم (در ایام او زندگی می‌کردم) قطعا به او خدمت می‌کردم (امام صادق علیه السّلام، بحارالانوار، ج ۵۱، ص۱۴۸).

تاریخ درج: 29/04/1396 | کد مطلب: 7 | تعداد نظرات: 0 | تعداد بازدید: 845

خطبه،شرح‌خطابه،شرح‌خطابه‌ی‌غدیر،والپیپر،کاغذدیواری

بدمتوسطخوبخیلی خوبعالی

نظرات:

پاسخ به:
عنوان شما:
نظر: