شرح جمله ای از خطابه ی غدیر
به نام خداوند همه مِهر مِهروَرز
«مَعاشِرَالنّاسِ! قَدِ اسْتَشْهَدْتُ اللَّهَ وَ بَلَّغْتُکُمْ رِسالَتی ﴿وَ مَا عَلَی الرَّسُولِ إِلاَّ الْبَلاغُ الْمُبِینُ﴾»
«هان مردمان! خدا را گواه گرفتم و پیام او را به شما رسانیدم و بر فرستاده، وظیفهای جز بیان و ابلاغ روشن نباشد.»
پیامبر اکرم صلّیالله علیه و آله در اینجا سه نکته را میفرمایند:
۱ - خداوند را شاهد و گواه میگیرند که مردم بدانند خداوند بر ابلاغ و تبلیغ ایشان حاضر و ناظر است؛ زیرا خداوند متعال فرموده بود: ﴿یا أَیُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ ما أُنْزِلَ إِلَیکَ مِنْ رَبِّک﴾.
۲ - خدا فرمود: ﴿وَ إِنْ لَمْ تَفْعَلْ فَما بَلَّغْتَ رِسالَتَهُ﴾ اگر این ابلاغ را نکنی، علی را معرّفی نکنی و امامت را اعلام عمومی نکنی، رسالتت را انجام ندادهای.
۳ - و میفرماید: ﴿وَ ما عَلَی الرَّسُولِ إِلاَّ الْبَلاغُ الْمُبینُ﴾(العنکبوت (۲۹): ۱۸). وظیفهی پیامبر اکرم صلّیالله علیه و آله فقط این است که بلاغ مُبین کنند. وظیفهی ایشان این نیست که دستِ یک بهیک مردم را بگیرند و با اجبار به بهشت ببرند، بلکه بهطور آشکار آنچه را که بر عهدهشان است برسانند. از اینجا معلوم میشود که وظیفهی پیامبر اکرم صلّیالله علیه و آله و ائمّه علیهم السّلام ابلاغ مبین است؛ یعنی حقایق دین را آشکارا به مردم برسانند.
والسّلام عليكم و رحمة الله و بركاتُه

|
تاریخ درج: 16/05/1396 | کد مطلب: 4 | تعداد نظرات: 0 | تعداد بازدید: 893