« (آمِنُوا بِاللَّهِ وَ رَسُولِهِ وَالنَّورِ الَّذى أُنْزِلَ مَعَهُ مِنْ قَبْلِ أَنْ نَطْمِسَ وُجُوهاً فَنَرُدَّها عَلى أَدْبارِها أَوْ نَلْعَنَهُمْ كَما لَعَنَّا أَصْحابَ السَّبْتِ). باِللَّهِ ما عَنی بِهذِهِ الْآیةِ إلاّ قَوْماً مِنْ أصْحابی أعْرِفُهُمْ بِأسْمائِهِمْ وَأنْسابِهِمْ، وَقَدْ أُمِرْتُ بِالصَّفْحِ عَنْهُمْ»

آن‌ها برحسب ظاهر روزهای شنبه را تعطیل کرده بودند، ولی با حکم خدا که فرموده بود: در روز شنبه هیچ‌گونه فعالیّتی نکنید، مخالفت کردند.
پیامبر اکرم صلّی‌الله علیه و آله می‌فرمایند: من مأمور هستم که از آن‌ها بگذرم؛ یعنی چشم‌پوشی کنم، چیزی نگویم و اسمشان را نبرم تا آبرویشان حفظ شود.
این نکته‌ی مهمی است که پیامبر اکرم صلّی‌الله علیه و آله با این‌که منافقان را به اسم و نسب هم می‌شناسند؛ امّا به خاطر کرامت و بزرگواری‌شان چشم‌پوشی کنند و آبروی آن‌ها را نزدِ اقوام، دوستان و خویشانشان نریزند.

والسّلام عليكم و رحمة الله و بركاتُه