معرفی دشمنان
به نام خداوند همه مِهر مِهروَرز
ابو عبیده جراح
عامر بن عبدالله بن جراح که بعدها به ابو عبیده جراح معروف شد حدود سی و هشت سال قبل از هجرت به دنیا آمد. پدرش از بزرگان قریش و از تیرهی بنی الحارث بود. ابوعبیده قبل از هجرت رسول خدا صلی الله علیه و آله اسلام آورد و به همراه جعفر بن ابی طالب به حبشه هجرت کرد. پس از این که مسلمانان به مدینه هجرت کردند ابوعبیده نیز خود را از حبشه به مدینه رساند. او در غزوات حضور داشت و میگویند در غزوهی بدر پدر خود را کشت.
پس از واقعه ی غدیر و معرفی امیرالمومنین علیه السلام به عنوان رهبر و امام و صاحب اختیار مسلمانان، حس حسادت ابوعبیده و گروهی دیگر از منافقان برانگیخته شد و ایشان اولین پیمان شکنان غدیر بودند. نام او در میان کسانی آمده که گفته میشود بعد از حرکت کاروان رسول خدا از غدیر در راه کوهستانی به نام عقبه از بالای کوه سنگ و شن ریختند تا شتر رسول خدا رم کند. پس از این واقعه منافقین جمع شده و صحیفهای نوشتند که در آن اهداف خویش را شکستن ولایت امیرالمومنین علی علیه السلام و بعد خلافت یکی از این چهارتن را قرار دادند. این چهار نفر عبارت بودند از ابوبکر، عمر، ابوعبیده و سالم.

سی و چهار نفر این صحیفه را امضا نمودند که چهارده نفر ایشان از اصحاب عقبه بودند. این صحیفه به عنوان ودیعه به ابو عبیده جراح سپرده شد و اینان او را امین خود دانستند. پیامبر در روزهای آخر عمر مبارکشان، سپاهی را به فرماندهی اسامه بن زید به سمت مرزهای شام فرستادند که در این سپاه باید اشخاصی چون خلیفهی اول و دوم و ابو عبیده جراح نیز حضور میداشتند. اما این افراد از فرمان رسول خدا صلی الله علیه و آله سر باز زدند و در نزدیکی مدینه اردو زدند و پس از شنیدن خبر وفات پیامبر به مدینه باز گشتند. حضرت محمد صلی الله علیه و آله پیش از رحلت، متخلفین از سپاه اسامه را مورد لعن خویش قرار دادند (واقدی- المغازی- جلد سوم). ابو عبیده به همراه خلیفه اول و دوم به سقیفه وارد شد. او مردم را برای بیعت با خلیفهی اول تشویق میکرد و به آنها میگفت: «ای گروه انصار شما اولین گروهی بودید که از پیامبر صلی الله علیه و آله حمایت کردید» (تاریخ یعقوبی - یعقوبی- جلد دوم).
بعد از به خلافت رسیدن خلیفهی اول بیشتر انرژی و تلاشش را برای بیعت گرفتن از امیرالمومنین علی علیه السلام و عباس عموی پیامبر گذاشت ( شرح نهج البلاغه- ابن ابی الحدید- جلد دوم). ابو عبیده جراح در فتح شامات و نبرد بیت المقدس در زمان خلیفهی دوم شرکت داشت و از فرماندهان سپاه بود و همواره به خلیفهی اول و دوم مشاوره سیاسی و نظامی میداد به حدی که خلیفهی دوم گفته بود: «اگر مرگ من را دریابد و ابو عبیده زنده باشد او را به جای خویش میگمارم.» (مسند احمد بن حنبل - جلد اول). عامربن عبدالله بن جراح معروف به ابو عبیده جراح سرانجام در سال ۱۷ یا ۱۸ هجری قمری به بیماری طاعون مبتلا شد و در شام از دنیا رفت. قبر او در اردن قرار دارد و از او فرزندی باقی نماند.

|
تاریخ درج: 29/09/1396 | کد مطلب: 4 | تعداد نظرات: 0 | تعداد بازدید: 856