«مَعاشِرَ النّاسِ، أُنْذِرُکُمْ أنّی رَسُولُ اللَّهِ قَدْخَلَتْ مِنْ قَبْلِیَ الرُّسُلُ، أفَإنْ مِتُّ أوْ قُتِلْتُ انْقَلَبْتُمْ عَلَی أعْقابِکُمْ؟»

حضرت می‌فرمایند من رسول خدا هستم. من در دنیا جاودانه و ماندنی نیستم و به آخرت رحلت خواهم کرد. پس اگر مُردم یا کُشته شدم، آیا برگذشته‌ی خودتان برمی‌گردید که جاهلیّت و گمراهی، شرک و ضلالت و کفر بوده؟
خداوند در قرآن کریم می‌فرماید: ﴿ وَمَا مُحَمَّدٌ إِلَّا رَسُولٌ قَدْ خَلَتْ مِنْ قَبْلِهِ الرُّسُلُ أَفَإِنْ مَاتَ أَوْ قُتِلَ انْقَلَبْتُمْ عَلَى أَعْقَابِكُمْ وَمَنْ يَنْقَلِبْ عَلَى عَقِبَيْهِ فَلَنْ يَضُرَّ اللَّهَ شَيْئًا وَسَيَجْزِي اللَّهُ الشَّاكِرِينَ ﴾(آل‌عمران (۳): ۱۴۴).
پیامبر اکرم صلی‌الله علیه و آله در این خطابه با الفاظ خودشان از این آیه اقتباس فرموده و نقل به معنا کرده‌اند.

والسّلام عليكم و رحمة الله و بركاتُه