![Title]( "Title")
شرح جملهای از خطابهی غدیر
به نام خداوند همه مِهر مِهروَرز
«وَ قَد بَلَّغتُ ما أُمِرتُ بِتَبلیغِهِ حُجَّةً عَلَی کُلِّ حاضِرٍ وَ غائِبٍ وَ عَلَی کُلِّ أحَدٍ مِمَّن شَهِدَ أو لَم یَشهَد، وُلِدَ أو لَم یُولَدُ»
«و اکنون، مأموریت تبلیغی خود را انجام می‌دهم تا برهان بر هر شاهد و غائب باشد و نیز برهمه ی آنان که زاده شده یا نشده‌اند.»
وظیفه‌ی رسول خدا صلّی‌الله علیه و آله بلاغ مبین است و آن را به‌گونه‌ای فرمودند که برای همه‌ی حاضرانی که قریب 130.000 نفر بودند، حجّت باشد. هم‌چنین حجّت باشد برای کسانی که بعدازآن حاضران تا روز قیامت می‌آیند.
«وَ قَد بَلَّغتُ ما أُمِرتُ بِتَبلیغِهِ»: آن را که مأمور رساندن آن بودم رساندم. «حُجَّةً عَلَی کُلِّ حاضِرٍ وَ غائِبٍ»: بر تمام حاضران و غائبان حجّت شد.
«وَ عَلَی کُلِّ أحَدٍ»: و بر هرکسی. «مِمَّن شَهِدَ أو لَم یَشهَد»: همه‌ی کسانی که اینک این‌جا هستند یا نیستند. «وُلِدَ»: متولّد شده‌اند. «أو لَم یُولَدُ»: یا متولّد نشده‌اند. این بلاغ مبین برای همه حجّت خواهد بود تا روز قیامت.
در این جمله به دو نکته می توان متذکر شد:
1 – پیامبر اکرم صلّی‌الله علیه و آله وظیفه‌ی خود را ابلاغ کرده‌اند.
2 - این مقام بلاغ مبین را که عنوان کرده‌اند تا قیام قیامت به هرکس برسد، برایش حجّت است.
والسّلام عليكم و رحمة الله و بركاتُه
|
تاریخ درج: 02/01/1397 | کد مطلب: 5 | تعداد نظرات: 0 | تعداد بازدید: 318