![Title]( "Title")
در مسیر عبودیت
به نام خداوند همه مِهر مِهروَرز
نماز
اسلام یک نظام و مجموعه ای است که سراسر آن حق است و غیر از آن باطل. در اکثریت بودن صرفاً دلیل حق داشتن و بر حق بودن نیست. در بسیاری از آیات، قرآن فریاد می زند : اکثرهم لایعلمون، اکثرهم لا یشعرون، اکثرهم لا یفقهون، اکثرهم لا یعقلون.
شیعه اعتقاد دارد که باید عبد بود، زیرا سراسر دین عبودیت است و اطاعت محض از پروردگار. راه بندگی آن چنان است که خداوند می فرماید:
« وَأَنِ اعْبُدُونِي هَذَا صِرَاطٌ مُسْتَقِيمٌ : مرا بپرستید و اطاعت کنید که صراط مستقیم همین است.» (سوره یس آیه 60).
سراسر دین اسلام عبودیت و تسلیم است. راه ها و سکو های بسیاری برای رسیدن به عبودیت وجود دارد ولی یکی از سکوهای روزانه که برای تجلی عبودیت قرار داده شده است نماز است و وقتی از آداب این نماز از امام جعفر صادق علیه السّلام سوال می شود می فرمایند: «باید در نماز در حال ذلت و خشوع بایستید.»
مومن عزیز است ولی در برابر پروردگار خود باید ذلیل و بنده باشد. اگر بنده به این روش نفس خود را قوی کند افق های بالاتر را مشاهده می کند. این قوی کردن نفس مانند مرتاض های هندی نیست. در دین اسلام ما ترک دنیا نداریم. زندگی عادی خود را می کنیم. لباس تمیز و مناسب می پوشیم. تشکیل خانواده می دهیم. ولی وقتی مومن تمرین بندگی کند و در این راه موفق شود افق های تازه ای در جلوی چشمانش باز می شود.
امام کاظم علیه السّلام در آداب نماز فرمودند: «ادب نماز، حضور قلب و آزاد گذاشتن اعضا و جوارح و در برابر خداوند با ذلت ایستادن است و این که انسان وقتی نماز می خواند، در طرف راست خود بهشت و در طرف چپ خود جهنم را مشاهده کند.»
و با خواندن این چنین نمازی به درجات بالا می رسد. مردم در باب نماز متفاوت هستند. بنده ای در نماز نزدیکی خداوند را مشاهده می کند. بنده ای می بیند که خداوند در نماز بر علیه اوست و برخی می بینند که خداوند شاهد در نماز است، گویی که خداوند را می بینند و همه ی این ها به اندازه درجات ایمان آن هاست.
بهترین عبادتی که خداوند برای بنده آفریده، نماز است.
|
تاریخ درج: 16/02/1397 | کد مطلب: 1 | تعداد نظرات: 0 | تعداد بازدید: 119