![Title]( "Title")
درسی از خطابه ی غدیر
به نام خداوند همه مِهر مِهروَرز
خوف و رجاء
پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله در خطابه‌ی غدیر پس از حمد الهی، ابراز بندگی و اطاعت از او، بطور غیر مستقیم نحوه بندگی را به مردم آموزش می‌دهند. در آنجا که می‌فرماید: " الحمد لله رب العالمین، الَّذِي اسْتَحَقَّ مِنْ كُلِّ مَنْ خَلَقَ أَنْ يَشْكُرَهُ وَ يَحْمَدَهُ أَحْمَدُهُ عَلَى السَّرَّاءِ وَ الضَّرَّاءِ وَ الشِدَّةِ وَ الرَّخَاءِ ... أَسْمَعُ أَمْرَهُ وَ أُطِيع ". فرمان خدا را می‌شنوم و پیروی و اطاعت میکنم. "وَ أُبَادِرُ إِلَى كُلِّ مَا يَرْضَاه". می‌دوم و پیشی میگیرم برای رسیدن بآنچه که مورد رضایت خداست.
"وَ أَسْتَسْلِمُ لِقَضَائِه". و خودم را تسلیم و در اختیار حکم خدا قرار می‌دهم. چرا پیامبرصلی الله علیه و آله فرمان خدا را شنیده و تسلیم اوامر اوست ؟ به خاطر آنکه: " رَغْبَةً فِي طَاعَتِهِ وَ خَوْفاً مِنْ عُقُوبَتِه". به خاطر میل شدیدی که به اطاعت خدا دارم و بخاطر ترس از عقوبتش.
حال این سئوال برای ما مطرح است که چطور پیامبر صلی الله علیه و آله، این چنین در مقابل خدا احساس بندگی و تذلل می‌نماید و با وجود این شرایط برای پیامبر صلی الله علیه و آله، وظیفه ما در مقابل خداوند چیست ؟ پیامبری که مقام عصمت کبری دارد و اشرف مخلوقات است، می‌ترسد، ولی ما!؟ در حقیقت پیامبر صلی الله علیه و آله با بیان این عبارات، قصد دارند تا مستمعین را به وظائف خود آگاه کنند.
پیامبر صلی الله علیه و آله با این که معصوم و اول شخص عالم خلقت است، به بندگی خداوند اعتراف و افتخار می‌کند و در مقابل خداوند (اگر خدا عدد فرض شود) خود را صفر میداند، لذا از عقوبت او می‌هراسد و به رحمت او امیدوار است.
در حقیقت پیامبر صلی الله علیه و آله با دو بال اخلاقی "خوف و رجاء" حرکت می‌کند. همواره نوری از امید و نوری از ترس در دل او وجود دارد، زیرا "لِأَنَّهُ اللَّهُ الَّذِي لَا يُؤْمَنُ مَكْرُهُ وَ لَا يُخَاف جَوْرُهُ ". او خدایی است که هیچکس از مکرش در امان نیست، که مکر او برای عدالتش می‌باشد و مکر افراد بر اساس دروغ و بی عدالتی است و ضمن اینکه از حیله‌ی خدا در امان نیستم ولی از وجودش نمی‌هراسم، زیرا خدا جور ندارد و از مکر خدا بخاطر شدت عدالتش بیمناکم.
پس پیامبراکرم صلی الله علیه و آله با وجود اینکه اشرف مخلوقات است، فرمان خدا را می‌شنود، اطاعت کرده و تسلیم می‌شود، زیرا می‌خواهد خدا را اطاعت کرده و از عقوبت او می‌هراسد. علت ترس از عقوبت خدا را نیز عدم ایمنی از حیله خدا میداند، که آن حیله فونداسیونی از شدت عدالت خدا دارد.
" ُ وَ اللَّهُ خَيْرُ الْماكِرين " (آل عمران: ۵۴) خدا بالاترین حیله گران است. مانند کسانی که نقشه‌های شوم برای ایذاء و اذیت دیگران ریخته و خداوند تمام نقشه‌های آنها را نقش بر آب می‌کند و تمام آنها را از بین می‌برد. این مطلب را باید همواره توجه داشت؛ آنچه موجب خدا ترسی می‌شود، مکتب اهل بیت علیهم السلام و پناه به قرآن و روایات است. والا خواندن قواعد فلسفی و عرفانهای بشری موجب خداترسی و تعالی بشر نمی‌شود.
|
تاریخ درج: 17/04/1397 | کد مطلب: 2 | تعداد نظرات: 0 | تعداد بازدید: 150