![Title]( "Title")
معرفی دشمنان
به نام خداوند همه مِهر مِهروَرز
جد بن قیس
جد بن قیس رئیس قبیله‌ی بنی سلمه و مردی بسیار ثروتمند بود. او باغات بسیار و زمین های کشاورزی فراوان داشت. ولی با تمامی این ثروتی که داشت در بین مردم طایفه‌ی خود به خساست معروف بود.(۱) وقتی بزرگان مدینه برای پیمان با پیامبر صلی الله علیه و آله راهی مکه شدند او نیز در بین ایشان بود.
از جد بن قیس نامی در غزوات صدر اسلام نیامده. تنها در جنگ بدر به حضور او اشاره‌ای شده است.جد با زنی به نام هند ازدواج کرد و از او صاحب دو پسر به نام های عبدالله و محمد شد. در جنگ حدیبیه او و برخی از هم فکرانش از بیهودگی این سفر شروع به صحبت کردند و در دل مسلمانان تفرقه انداختند.
این کار را تا جایی ادامه داد که پیامبر صلی الله علیه و آله برای جلوگیری از تفرقه و به خاطر نگرانی‌هایی که از قریش داشتند مسلمانان را در محلی به نام شجره گرد هم آوردند تا از همراهان خود بیعتی دوباره بگیرند. جد تنها کسی بود که در هنگام بسته شدن این پیمان خود را پنهان کرد و در بیعت حاضر نشد (ابن سعد – جلد دوم- صفحه ۱۱۲). این کار او باعث شد پیامبر او را از سیادت و بزرگی طائفه‌ی بنی سلمه برکنار کند و بشر بن براء را به جانشینی او بگمارد.
دیگر بار زمانی که پیامبر قصد عزیمت به تبوک را کردند، جد بن قیس مسلمانان را از گرمای هوا ترساند و ایشان را به شرکت نکردن در جنگ تشویق کرد.
تا جایی که پسر خود او عبدالله از کار پدر خشمگین شد و این کار او را باعث نفاق در میان مسلمانان دانست. در این بین پیامبر صلی الله علیه و آله جد را به شرکت در جنگ تبوک فراخواند. از آن جایی که جد ترسید مستقیم از دستور پیامبر سرباز زند، این بار بهانه ای تازه یافت و از رسول خدا صلی الله علیه و آله خواست که او را از جنگ معاف کند. بهانه‌ی جدید جد بن قیس این بود که با سفر به سرزمین روم اسیر فتنه‌ی زنان رومی خواهد شد و ایمان خود را از دست خواهد داد. آیه‌ی ۴۹ سوره‌ی توبه درباره‌ی او و دیگر منافقان نازل شده و این چنین می‌فرماید:"یکی از آن ها می‌گوید به من اجازه بده و من را در فتنه میانداز.»
پس از بازگشت سپاه، پیامبر صلی الله علیه و آله فرمان دادند هیچ کس با او و گروهی از منافقان صحبت نکند. انها که فشار را بر روی خود احساس کردند به مسجد پیامبر رفته و خود را به ستونی بستند تا توبه‌ی ایشان از طرف خدا پذیرفته شود.
طرح توطئه‌ی قتل امیرالمومنین علی علیه السلام در زمان پیامبر صلی الله علیه و آله به جد بن قیس و عبدالله بن ابی نسبت داده شده است. این توطئه با این که ناکام ماند لکه‌ی تاریکی بر سابقه‌ی این منافقین شد که در زمان حیات رسول خدا صلی الله علیه و آله با جانشینش چگونه جفا کردند (بحارالانوار مجلسی- جلد ۴۲). جد بن قیس که با کنیه های ابو عبدالله و ابو وهب هم شناخته می‌شد، پس از شهادت رسول خدا صلی الله علیه و آله وسلم خبر دیگری در دست نیست. تنها می‌دانیم او در اواخر عمر از سیاست کناره گیری کرد و از نفاقی که بنیان نهاده بود پشیمان بود. جد بن قیس در ایام خلافت عثمان از دنیا رفت.
|
تاریخ درج: 02/05/1397 | کد مطلب: 8 | تعداد نظرات: 0 | تعداد بازدید: 653