![Title]( "Title")
پاسخ یک سوال
به نام خداوند همه مِهر مِهروَرز
متن سوال:
به نام آنکه با قلم ابر می نویسد باران ، سلام،من تازه با این روش سوال پرسیدن آشنا شدم! پرسش سوال هام را با این مقدمه شروع می کنم که :جایی خوندم که: ( اگر در قیامت بفهمیم برای چه آفریده شده ایم خیلی دیر است)
اما من الان واقعا دلیلی برای وجود آدم رو زمین نمی بینم چه برسه به خودم که یه حضور تقریبا لاینفع دارم.
متشکر میشم اگه جواب قانع کننده ای بدید.
متن پاسخ:
به نام خداوند همه مهر مهرورز
عرض سلام و ادب ما را پذیرا باشید.
از پیوستن شما به جمع مخاطبین سایت خطابه ی غدیر بسیار خرسندیم.
در ادامه نظرتان را به پاسخ سؤال ارسالی شما جلب می نماییم:
براى پاسخ لازم است به چند نكته اشاره شود:
1ـ يكى از اوصاف خداى بزرگ، حكيم بودن است; يعنى حضرت بارى تعالى كارى را بدون هدف و مصلحت و حکمت و بصورت عبث و بیهوده انجام نمى دهد، البته هدف و انگيزه اى كه در افعال افراد جامعه وجود دارد با هدف خداوند تفاوت دارد.
اما اهداف و انگيزه هاى خداوند متعال، به خود او برنمى گردد، بلكه به ساير موجودات باز مى گردد، چرا كه خداوند غنى و بى نياز مطلق است و ديگر موجودات، نيازمند او هستند. قرآن كريم در اين خصوص مى فرمايد: (يا ايُّها الناسُ أنتمُ الفقراءُ إِلَى اللهِ و اللهُ هُو الغنيُ الحَميد...); شما به خداوند نيازمند هستيد و او از شما بى نياز است.
2ـ قرآن كريم هدف از آفرينش انسان را عبادت دانسته است; (وَ ما خَلَقْتُ الجِنَّ و الاِنسَ اِلاّ لِيَعْبُدوُن). در اينجا اين پرسش مطرح مى شود كه عبادت چه فايده اى براى بشر و خدا دارد؟ در قرآن نيامده كه انسان آفريده شده تا هر چه بيشتر بداند و بتواند، و هر وقت دانست و يا توانست به هدف خود رسيده است بلكه، انسان آفريده شده تا خدا را پرستش كند و پرستش خدا هدف اوست. اگر انسان بداند و بتواند، ولى مسأله شناخت خدا كه مقدمه پرستش است مد نظر او نباشد به سوى هدف آفرينش خود گامى برنداشته و سعادتمند نيست. از اين رو در نگاه اسلام هدف اصلى از زندگى جز عبادت معبود، چيز ديگرى نمى تواند باشد. قرآن انسانى مى خواهد كه آرمانش فقط خدا باشد، و اهداف ديگر براى او جنبه مقدماتى داشته باشد. در اسلام همه چيز بر محور خدا مى چرخد، و هدف بعثت پيامبران و يا هدف زندگى در چرخه عبوديت اوست.
امام صادق عليه السلام مى فرمايد:
(أَيُّها الناسُ! إنّ اللهَ جلَّ ذِكرُه ما خَلَق العبادَ إلاّ لِيَعرِفُوه، فَإذا عَرفُوهُ عَبَدُوهُ فاذا عبدوه إسْتَغنَوا بعِبادتِه عَن عِبادةِ ما سواه);
اى مردم! خداوند بزرگ، بندگانش را نيافريد جز براى اين كه او را بشناسند و پس از شناختن، او را پرستش نمايند و آنگاه كه او را عبادت كنند از بندگى غير او آزاد شوند.
نکته دیگر این که خداوند متعال ما را آفریده تا ما را به مراتب بالاتری ببرد. برای این کار به ما اختیار داده است و برای سطح بندی هم از ما امتحان می گیرد تا هم ما تمرین بندگی کرده باشیم و هم با اختیار خود نمرات بهتری بگیریم. همانطور که در قرآن می فرماید:
«الَّذي خَلَقَ الْمَوْتَ وَ الْحَياةَ لِيَبْلُوَكُمْ أَيُّكُمْ أَحْسَنُ عَمَلاً وَ هُوَ الْعَزيزُ الْغَفُورُ»
«او که مرگ و زندگی را آفرید تا شما را بیازماید که کدام یک عمل نیکو تر دارید.»
مطلب دیگر این که انسان دارای مرتبه بالایی است و نباید خود را کوچک در نظر بگیرد.
امیرالمومنین علیه السلام می فرمایند:
مَنْ عَرَفَ نَفْسَهُ جَلَّ أَمرُه
کسی که نفس خود را بشناسد شخصیت او با جلالت می شود.
در شعری پر معنا که منسوب به امیرالمومنین علیه السلام است این گونه آمده:
أ تزعم انّك جرم صغير و فيك انطوى العالم الاكبر
ای انسان آیا فکر می کنی که جرم کوچکی هستی در حالیکه عالم بزرگی درون تو وجود دارد.
پس ما نباید ارزش و مقام خود را پایین پنداریم و این همه نعمت و لطف الهی که شامل حال ما شده است را نادیده بگیریم.
اگر ما خود را به کلام معصومین علیهم السلام بسپاریم درمی یابیم که ناچیز و بی فایده و بی تأثیر در این عالم نیستیم و این معصومین هستند که ارزش واقعی انسان را نشان می دهند و هدف و راه هدایت را به او رهنمون می شوند.
برای مطالعه بیشتر می توانید به کتاب هدف زندگي استاد شهید مطهری و تفاسیر قرآن ذیل آیات اشاره شده فوق، مراجعه فرمایید.
|
تاریخ درج: 16/07/1397 | کد مطلب: 3 | تعداد نظرات: 0 | تعداد بازدید: 84