شرح جمله ای از خطابه ی غدیر
به نام خداوند همه مِهر مِهروَرز
أَلاَ إنَّ أَولِيائَهُمُ الْمُؤمِنُونَ اَلَّذينَ وَصَفُهُمُ اللهُ عَزَّوَجَلَّ فَقَالَ: ﴿ الَّذينَ آمَنُوا وَ لَمْ يَلْبِسُوا إيمانَهُمْ بِظُلْمٍ أُولئِكَ لَهُمُ الْأَمْنُ وَ هُمْ مُهْتَدُونَ﴾(1) »
«هان! دوستداران امامان مومنانی هستند که خداوند عزوجل ایشان را چنین توصیف فرموده: ﴿ آنان که ایمان آورده و باور خود را به شرک نیالودهاند، در امان اند و راه یافتگان هستند ﴾.»
آگاه باشید! که دوستان ائمّه علیهم السّلام «اَلمُؤمِنُونَ» هستند؛ یعنی کسانی که دارای ایمان خاص هستند.
«اَلَّذینَ وَصَفُهُمُ اللهُ عَزَّوَجَلَّ»: کسانی که خداوند متعال آنان را چنین توصیف کرده: آنانکه ایمان آوردهاند و به ایمانشان لباس ظلم نپوشانیدهاند، کسانی هستند که برای آنها امنیت و آرامش هست. ﴿وَ هُمْ مُهتَدُونَ﴾: و آنها لباس هدایت پوشیده و قبول هدایت کردهاند. یکی از مراتب ظلم ، شرک است.
﴿ الَّذینَ آمَنُوا وَ لَمْ یَلْبِسُوا إیمانَهُمْ بِظُلْمٍ أُولئِکَ لَهُمُ الْأَمْنُ وَ هُمْ مُهْتَدُونَ ﴾: دوستان ائمّه علیهم السّلام کسانی هستند که ایمان دارند و ایمان خود را لباس شرک نپوشاندهاند؛ زیرا آنها فقط ایمان دارند و شرک ندارند. امنیت روحی و آرامش دارند و آنان هستند کسانی که لباس هدایت به تن کردهاند.
والسّلام عليكم و رحمة الله و بركاتُه

|
تاریخ درج: 19/11/1397 | کد مطلب: 3 | تعداد نظرات: 0 | تعداد بازدید: 508