![Title]( "Title")
معرفی علما و اصحاب
به نام خداوند همه مِهر مِهروَرز
حسن بن علی بن فضال
خاندان بنی فضال از شیعیان امام صادق علیه السلام بودند ولی بعد از به شهادت رسیدن ایشان، متأسفانه به امامت عبدالله بن افطح فرزند امام صادق علیه السلام ایمان آوردند و مذهب بیشتر ایشان فطحیه بود. از امام حسن عسکری علیه السلام درباره‌ی روایات نقل شده توسط خاندان بنی فضال سوال شد و ایشان فرمودند:« به روایات آن‌ها عمل کنید ولی معتقدات آن‌ها را کنار بگذارید.» ( الغیبه – شیخ طوسی- صفحه ۳۹۰)
حسن بن علی بن فضال نیز که از خاندان بنی فضال بود در ابتدا فطیحه بود. او غلام شخصی به نام تیم الله بن ثعلبه بود تا آن که آزاد شد و پس از آزادی به حضور امام موسی کاظم علیه السلام آمد و وقتی نشانه‌های امامت را در ایشان دید به مذهب شیعه گروید و از یاران امام موسی کاظم علیه السلام شد.
حسن بن علی بن فضال را از رجال و یاران امام رضا علیه السلام نیز می‌دانند. او از شاگردان ویژه‌ی امام بود. حسن بن فضال، ۲۹۷ حدیث را بی واسطه از امام رضا علیه السلام نقل کرده است (معجم الرجال – خویی – جلد پنجم).
عالمان رجالی وی را از نظر تقوا و وثاقت در نقل حدیث قبول دارند و شیخ طوسی او را مردی جلیل القدر و محدثی معتبر و شیعی معرفی کرده است.
او به جز از امام معصوم از راویان بزرگ دیگری چون جمیل بن دراج و عبدالله بن سنان نیز روایت نقل کرده است. او استاد برخی از علمای شیعه در زمان خود بوده است. از شاگردان مطرح او می‌توان به فضل بن شاذان اشاره کرد که خود یکی از محدثان و علمای بزرگ شیعه می‌باشد.
همچنین راویان بسیاری چون علی بن حسن کوفی و علی بن مهزیار اهوازی او را در حدیث صادق دانسته و در کتب خود از او روایت کرده اند.
او در مدت عمر خود کتاب‌های زیادی را تالیف کرد که از آن جمله می‌توان به کتاب الصلاه، کتاب الزکوه، کتاب البشارات، کتاب التفسیر، الزیارات، النوادر، کتاب الرد علی الغلیه و الناسخ المنسوخ اشاره نمود.
سرانجام او در سال ۲۲۴ هجری قمری در حالی که به امامت امام رضا علیه السلام شهادت داد در کوفه درگذشت.
|
تاریخ درج: 13/12/1397 | کد مطلب: 6 | تعداد نظرات: 0 | تعداد بازدید: 233