در مسیر عبودیت
به نام خداوند همه مِهر مِهروَرز
آداب نماز
هنگامی که سخن از آداب نماز میگوئیم باید سه نکته مهم را در نظر داشته باشیم: اول فعل که جزئی است مثل روش درس خواندن، دوم سیره یا روش که کلی است مثل خلاصه کردن درس، و سوم ادب یعنی بهترین و زیبا ترین مدل و روش مثلاً برای درس خواندن، نحوه ی نشستن و خواندن، ساعت دقیق مطالعه، میزان نور برای مطالعه و امثال آن.
هنگامی که از امام موسی بن جعفر علیه السلام سوال شد که آداب نماز خواندن چیست؟ امام علیه السلام فرمودند: «حضور القلب» یعنی نخستین آداب نماز خواندن این است که دلت یکجا باشد و سپس «و افراغ الجوارح» یعنی اعضا و جوارح آزاد باشد.

تمامی مکروهات نماز، نشانهی عدم آزادی فکر و فراغت اعضا و جوارح از مشغولیات دنیوی در هنگام ادای آن است. به عنوان مثال نماز خواندن در حالت حصر کراهت دارد، با احساس فشار زیاد از گرسنگی و یا حتی حالت نگرانی کراهت دارد.
«و ذل المقام بین یدی الله تبارک و تعالی» و در برابر خداوند متعال چنان بیایستد که ذلت و بیچارگی بنده در برابر خدا را نشان دهد.
این حالت فرو افتادگی و ذلت را در کلام معصومین علیهم السلام بسیار می بینیم . چنان که امیرالمومنین علیه السلام در دعای کمیل میفرمایند: «اَللّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ سُؤَالَ خَاضِعٍ مُتَذَلِّلٍ خَاشِعٍ، أَنْ تُسَامِحَنِي وَ تَرْحَمَنِي، خدايا! از تو درخواست ميكنم، درخواست بندهاي فروتن، خوار و افتاده، كه با من مدارا نمايي و به من رحم كني » یا میفرمایند:« أَنَا عَبْدُكَ الضَّعِيفُ الذَّلِيلُ، الْحَقِيرُ الْمِسْكِينُ الْمُسْتَكِينُ، من بنده ناتوان، خوار و كوچك، زمين گير و درمانده توأم.»
و یا در جایی دیگر میفرمایند :« يا اِلهى وَ سَيِّدى وَ مَوْلاىَ وَ مالِكَ رِقّى، يا مَنْ بِيَدِهِ ناصِيَتى، يا عَليماً بِضُرّى وَ مَسْكَنَتى، يا خَبيراً بِفَقْرى وَ فاقَتى،اى خداى من اى سرور من، اى مولاى من و اختيار دارم، اى كسي كه مهارم به دست اوست، اى آگاه از پريشانى و ناتوانيام، اى داناى تهيدستى و ناداريام.»

|
تاریخ درج: 17/01/1398 | کد مطلب: 1 | تعداد نظرات: 0 | تعداد بازدید: 286