![Title]( "Title")
پاسخ یک سوال
به نام خداوند همه مِهر مِهروَرز
متن سوال:
با سلام، اگر کسی سوال و شبهه‌ی اعتقادی از دین داشته باشد و بپرسد (ولی قصدش فقط به جواب رسیدن باشد نه اینکه افراد را از دین منحرف کند) که شاید برای کسی که مورد سوال قرار گرفته هم شک به وجود بیاید آیا شخص سوال کننده اهل ریب محسوب می‌شود؟
متن پاسخ:
المستغاث بک یا صاحب الزمان عجل الله تعالی فرجک
در معنای ریب بین اهل لغت و مفسرین بحث هایی وجود دارد و بین ریب و شک و تردید اختلافاتی وجود دارد.
به طور خلاصه می‌توان گفت که ریب، به شکی گفته می‌شود که از بَدگمانی و تهمت و ترس و اضطراب روانی ناشی شده باشد و بار معنایی منفی دارد.
و نیز شک امری عادی است ولی آن چه اهمیت دارد این است که نباید شک به وجود آمده در باور قلبی انسان نفوذ کند چرا که شک پایدار به زودی تبدیل به ریب و تردید قلبی می‌شود. با توجّه به مقدمه گفته شده، از آن‌جایی که نیّت سوال کننده، رسیدن به پاسخ است و سوء نیت و پافشاری لجوجانه ندارد در زمره اهل ریب قرار نمی‌گیرد. برای توضیحات بیشتر مراجعه کنید به: مقاله‌ی "مفهوم شناسی ریب در قرآن و روایات اهل‌بیت علیهم‌السلام" از محسن عطاء الله و سید رسول موسوی در نیم سال نامه علمی-تخصصی تفسیر اهل‌بیت علیهم‌السلام، سال سوم شماره اول پیاپی ۵ بهار و تابستان ۱۳۹۴
|
تاریخ درج: 17/01/1398 | کد مطلب: 3 | تعداد نظرات: 0 | تعداد بازدید: 325