![Title]( "Title")
در مسیر عبودیت
به نام خداوند همه مِهر مِهروَرز
بلندترین سکو
بلندترین سکوی عبودیت نماز است و پس از آن که نماز را با تمام آداب انجام دادیم کم کم می توانیم صدای معبود را در وجودمان بشنویم.
یکی از آثار اولیه نافله ی شب این است که فرد نماز گزار خوش اخلاق می شود و با مردم ارتباط بهتری می یابد. علت بد اخلاقی برخی از مردم آن است که در درون برای خود مرتبه ی بلند قائل هستند ولی وقتی در نیمه شب از خواب بر می خیزند و 300 مرتبه الهی العفو می گویند ، به ذلت و کوچکی خویش پی می برند و عظمت خدا را می بینند و هرچه خدا را بزرگ تر ببینند عبودیت در درونشان راه می یابد و با مردم دیگر رفتاری توام با فروتنی خواهند داشت.
اگر در اعمال روزانه خود نگاه کنید بیستر مشکلات دینی و معنوی از آن جاست که خود را بزرگ می بینیم.
این را باید از امیرالمومنین علی علیه السلام آموخت که در مقام عبودیت و بندگی می گویند:« خدایا از تو امنیت می خواهم در روزی که فرزندان و مال فایده نمی دهند. مگر کسی که با قلب سالم به سوی تو آمده باشد . (قلب سلیم قلبی است که غیر خدا در آن جا نداشته باشد.) خدایا از تو امان می خواهم برای روزی که ستمگر دست پشیمانی را به دندان می گزد و می گوید : ای کاش که با رسول خدا راه دوستی در پیش گرفته بودم ..... خدایا از تو امان می خواهم برای روزی که نه پدر از پسر شفاعت می کند و نه پسر از پدر . همانا وعده ی خداوند حق است.»
|
تاریخ درج: 17/02/1398 | کد مطلب: 4 | تعداد نظرات: 0 | تعداد بازدید: 433