معرفی دشمنان
به نام خداوند همه مِهر مِهروَرز
ثابت بن قیس خزرجی
نامش ابو محمد ثابت بن قیس شماس خزرجی بود. اهل قبیله ی خزرج بود و در یثرب زندگی می کرد. پدرش خطیبی معروف در مدینه بود و مادرش هند بنت رهم مسیحی مسلک و از بزرگان قبیله ی خزرج بود . قبل از هجرت پیامبر صلی الله و علیه و آله به مدینه اسلام را پذیرفت و در صف مسلمانان قرار گرفت. در جنگ های بسیاری همچون بدر و احد شرکت کرد و در پیمان هایی مانند پیمان رضوان با رسول خدا صلی الله و علیه و آله بیعت نمود. او کشاورزی ثروتمند در مدینه بود. نخلستان های بزرگ و پربار او در شهر مدینه معروف بود والبته گفته شده است که او از مال خود به مسلمانان بسیار کمک می کرد.
ثابت بن قیس همچون پدرش خطیبی توانا بود و صدایی بلند و سخنی نافذ داشت و مدت زمانی خطبه خوان پیامبر صلی الله و علیه و آله بود.
هنگام غدیر که بحث جانشینی رسول خدا صلی الله و علیه و آله پیش آمد ثابت سکوت اختیار کرد و به ظاهر از انتخاب امیرالمومنین علی علیه السلام خشنود نبود. پس از وفات پیامبر گرامی هنگامی که هنوز اهل بیتش برگرد پیکر پاک ایشان بودند. ثابت بن قیس نیز در سقیفه ی بنی ساعده شرکت کرد تا به همراه سایر گمراهان بر خلاف وصیت حضرت محمد صلی الله و علیه و آله برایشان جانشین انتخاب کنند.

هنگامی که رای اکثریت با ابوبکر بود ثابت بن قیس خزرجی به عنوان بزرگ انصار، خطبه ای در مخالفت با ابوبکر خواند ولی در این دفاعیه نامی از امیرالمومنین علیه السلام نیاورد بلکه ثابت در حقیقت از حقوق انصار دفاع می کرد.(1) سرانجام بعد از انتخاب ابوبکر، ثابت با او بیعت کرد. حتی در برخی روایات نام او در صف مهاجمانی آورده شده است که برای بیعت گرفتن اجباری از امیرالمومنین علیه السلام به درب خانه ی حضرت فاطمه سلام الله علیها آمدند .(2) هنگامی که جنگ یمامه پیش آمد ثابت بن قیس جزو فرماندهان سپاه خلیفه ی اول بود ولی در ابتدای همان جنگ او به شیوه ی انتخاب فرماندهان جنگی اعتراض کرد. او عقیده داشت این انتخاب با تبعیض بوده است و خلیفه، سران رده بالای سپاه را فقط از بین مهاجران انتخاب کرده است. به همین دلیل ابوبکر در برابر اعتراض او کوتاه آمد و فرماندهی انصار در نبرد یمامه را به دست او سپرد. در این جنگ هرچند ثابت بن قیس به عنوان فرمانده دلاوری های فراوان کرد و رشادت های زیادی به خرج داد ولی نتوانست طعم پیروزی در این نبرد را بچشد و در همان جنگ در سال یازدهم هجری قمری کشته شد.(3)
منابع
(1)تاریخ یعقوبی- جلد دوم
(2)علامه مجلسی- بحارالانوار- جلد 28
(3)تاریخ خلیفه – صفحه 51

|
تاریخ درج: 17/02/1398 | کد مطلب: 7 | تعداد نظرات: 0 | تعداد بازدید: 392