![Title]( "Title")
قرارهای اخلاقی
به نام خداوند همه مِهر مِهروَرز
رفتار با كودكان، خانم بزرگ
خيلي زود از مهماني برگشت. پرسيدم: " چرا اين قدر زود آمدي؟" جواب داد:"بچه ها خيلي سرو صدا مي‌كردند. يك مشت بچه فسقلی ، كه از هر كدام يك صدايي در مي‌آمد، كلافه‌ام كرده بودند. براي همين زود به خانه آمدم." خُب، راست مي‌گفت. من هم تحمل آن همه صدا را نداشتم. ولي چه قدر زمانه عوض شده است! قديمي ها چه حوصله‌هايي داشتند! در حالي كه در اين عصر، عصر فرزند سالاري، هيچ كس حوصله‌ي بچه را ندارد.
مادر‌بزرگ مادرم، زني پير و زمين‌گير بود كه با پسرش، يعني پدر مادرم، زندگي مي‌كرد. تمام نسل پدر بزرگ، او را خانم بزرگ مي‌ناميدند. اين اسم خود نشان دهنده احترام و اهميت او بود. آقاي اين خانه كه رياست كل خانواده را بر عهده داشت يعني پسر اين خانم، گوش به فرمان مادرش بود و اگر دستوري از جانب خانم بزرگ صادر مي‌شد، روي حرف ايشان حرفي نمي‌زد. خانم بزرگ زن بسيار تميز، منظم و مؤمني بود.
با تمام اينها سال‌هاي سال در جوار بچه ها مي‌زيست و هيچ نمي‌گفت. اتاقش با يك در شيشه اي مشجر و از اتاقِ 7 پسر و 2 دختر كوچك جدا مي‌شد كه اين بچه ها در اين اتاق، تلویزيون مي‌ديدند،گرگم به هوا، فوتبال، قايم موشك و... بازي مي‌كردند، سفره‌ي غذا در همان جا پهن مي‌شد، تنقلاتي از قبيل تخمه و آلبالو خشكه در آن خورده مي‌شد، جنگ‌هاي هسته‌اي با هسته آن‌ها در مي‌گرفت و از همه مهم‌تر اين كه بچه هاي همسايه هم به اين اتاق دعوت مي‌شدند و در همان جا پذيرايي مي‌گشتند.
با تمام اين شرايط، با وجود صداي جيغ و فرياد ناشي از خوشي يا دعوا، صداي تلويزيون، گريه، بدو بدو يا ... هيچ اعتراضي از جانب خانم بزرگ صورت نمي‌گرفت و چيزي به آنان نمي‌گفت و كلامي شكايت نمي‌كرد. با آن كه ايشان سني بالاي هفتاد هشتاد سال داشت.
حالا شما اين حوصله و اين صبر و تحمل نسبت به بچه ها را كنار حوصله‌ي جوانان امروز بگذاريد كه توقع دارند بچه ها مثل بزرگترها صاف و صامت بنشينند و از گفته هاي آنان لذت ببرند. كساني كه در برابر كوچك ترين صدا از جانب كودك، هيسي همراه با اخم تحويل وي مي‌دهند و به اين ترتيب او را براي هميشه از مجالس بزرگترها بيزار مي‌كنند و او را از خود مي‌رانند.
شايد اين رفتار خانم بزرگ تبعيت از سخن اميرالمؤمنين علیه السلام بود كه مي‌فرمايند: " وُ ارحُم مِنً اَهًلِكُ الصَغير." (بحارالانوار، ج75، ص136)
در خانواده به كودكان، رحم و عطوفت داشته باش.
اي كاش از خود بپرسيم:
اين شيوه‌ي برخورد نادرست با كودكان را از چه كسي آموخته ايم؟!
|
تاریخ درج: 18/03/1398 | کد مطلب: 6 | تعداد نظرات: 0 | تعداد بازدید: 23