مقاله مناسبتی

به نام خداوند همه مِهر مِهر وَرز بانوی مسافر ماه بانو به شب دهکده نازل شد و بعد...  سهمش از برکت ده زهر هلاهل شد و بعد... ابر شد آمد و بارید به اقبال کویر   خاک لم یزرع این ناحیه هم گل شد و بعد... دری از نور به این سمت گشود از ملکوت  شهر با آمدنش نقل محافل شد و بعد... آسمان یا حرم کوچک بانوی غریب؟  قصه حور و پری قصه دل دل شد و بعد... قرعه افتاد به نام من و همسایگی اش  و دلم وارث سرمایه دعبل شد و بعد... یک سال از هجرت برادر می‌گذشت که بار سفر بست. شوق دیدار برادر غریبش آن چنان روحش را جلا داده بود که دوری راه برایش آسان می‌نمود. برادری که قرار بود غم از دست دادن پدر بزرگوار را مرهم باشد در پی اصرار و تهدید مامون عباسی، از مدینه شهر پیامبر و جدش هجرت نموده و اکنون در دیار خراسان ساکن شده بودند. فاطمه معصومه سلام الله علیها دردانه‌ی امام موسی کاظم علیه السّلام و عزیز دل برادر بود. مادرشان نجمه خاتون او را همانند جدش فاطمه سلام الله علیها پاک و عالم پرورش داده بود و او در کنار برادر و پدر بزرگوارش به بانویی بزرگ و دانشمند تبدیل شده بود. فاطمه معصومه سلام الله علیها در ادای رسالت زینبی‌اش به همراه گروهی از برادران و برادر زادگان ش راهی سرزمین ایران شد. کریمه‌ی اهل بیت در مسیر سفر، پیام آور مظلومیت برادر و اهل بیت رسول خدا بودند تا آن جا که در نزدیکی شهر ساوه دشمنان اهل بیت، روشنگری ایشان را تاب نیاورده و به کاروان این بانوی عزیز حمله کردند و بیشتر مردان همراه او را کشته و بنا بر روایاتی ایشان را مسموم کردند (ناسخ التواریخ – جلد۳). تا مقصدت مشهد دگر راهی نمانده          ای کاش می‌شد اندکی طاقت بیاری   بانوی کرامت را در حالی که در آتش تب می‌سوخت به پیشنهاد خودشان به شهر قم رساندند و او دل خسته و غمگین از این که می‌دانست دیدن روی برادر برایش ممکن نیست همچون امام و پیشوای خود راضی به رضای حق تعالی شد. بزرگان شهر به استقبالش آمدند شتر بانو بر درب خانه‌ی مردی به نام موسی بن خزرج زانو زد و افتخار پذیرایی از ایشان نصیب او شد. فاطمه‌ی معصومه سلام الله علیها مدت هفده روز میهمان شهر کوچک قم بود. دختر هفتمین حجت خدا بر زمین در روز دهم ماه ربیع الثانی سال ۲۰۱ هجری در حالی که قصه‌ی بلند مدینه تا ایران و داستان مظلومیت غریبانه‌ی برادر تا آخرین لحظه بر زبانش جاری بود، دعوت حق را لبیک گفت. و قم تقدسش را وام دار قدم‌های این معصومه‌ی پاکیزه است و بزرگی‌اش را مدیون حضور هفده روزه‌ی این یادگار امامت است. گویی سفر تنها بهانه‌ای بود تا این بانوی بزرگ در مدینه نماند. گویی تقدیر خداوندی بر آن شده بود که این فاطمه سلام الله علیها حرم داشته باشد.

تاریخ درج: 30/10/1394 | کد مطلب: 4 | تعداد نظرات: 0 | تعداد بازدید: 831