شرح جمله‌ای از خطابه‌ی غدیر سایت خطابه‌ی غدیر-صفحه اصلی ماژول مطلب

به نام خداوند همه مِهر مِهر وَرز

« وَ مُعْلِمُكُمْ: أنَّ مَنْ كُنْتُ مَوْلاهُ فَهذا عَلِیٌّ مَوْلاهُ، وَ هُوَ عَلِیُّ بنُ أبی طالِبٍ أخی وَصیِّی، وَ مُوالاتُهُ مِنَ اللهِ عَزَّ وَ جَلَّ أنزَلَها عَلَیَّ. »

به شما اعلام می‌کنم: حتماً کسی را که من مولای او هستم، پس این علی هست مولای او.
حضرت برای این که بعدها در تاریخ نگویند آن کس دیگری بوده که ایستاده بوده، بلافاصله فرمودند: «وَ هُوَ عَلِیُّ بنُ أبی طالِبٍ» او علیّ بن ابی طالب است.
«أخی» برادرم، «وَصیِّی» وصیّ من «وَ مُوالاتُهُ مِنَ اللهِ عَزَّ وَ جَلَّ أنزَلَها عَلَیَّ». پذیرشِ ولایت او، از جانب خدا است که بر من نازل شده است.
همانگونه که در خطبه‌ی غدیر می‌بینید روشِ پیامبراکرم صلّی الله علیه و آله این است که اوّل از تدبّر در قرآن صحبت می‌کنند و فهم آیات و نگاه به محکمات؛ بعد می‌فرمایند: «مَن کُنتُ مَولاهُ .. » که بزرگترین قرینه‌ای است بر این که از جمله حوزه‌های مولویّت، سرپرستی در تفسیر و تاویل و تدبّر در قرآن کریم را هم شامل می‌شود. پیامبراکرم صلّی الله علیه و آله در خطابه‌ی غدیر، سه ویژگی در شخصیّت امیرالمؤمنین علی علیه السّلام را بیان فرموده‌اند که عبارت است از: اخلاقیات، قدرت و علم ایشان است؛ امّا در مسأله‌ی علم امیرالمؤمنین علی علیه السّلام نسبت به حوزه‌های دیگر تأکید بیشتری شده. است لذا مولویّت ایشان علم را هم در بر می‌گیرد و پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله می‌خواهند سرپرستی علی علیه السّلام را در حوزه‌ی علم و دانش، تفسیر و تأویل قرآن، حلال و حرام و ... همه‌ی مطالب علمی را برای مردمان روشن کنند. از صفات دیگری که به سرپرستی کمک می‌کند و قرینه‌ی آن می‌شود، «اُخوّت» و «وصایت» است.

اگر مسأله فقط دوستی بود، در این جا (اُخوّت) و (وصایت) را مطرح نمی‌کردند؛ اُخوّت را فرموده‌اند که نشان دهند علی علیه السّلام در همه‌ی ابعاد شخصیتی، همانند پیامبراکرم صلّی الله علیه و آله، اولی به تصرّف هستند. و از جهتی دیگر، نزدیک‌ ترین واژه‌ای است که از نظر عاطفی می‌رساند کسی که با کسی اُخوّت دارد، بسیار بسیار به او نزدیک و برابر است.
همچنین مسأله‌ی وصایت را مطرح کرده‌اند که بفرمایند، مولویّت فقط در محبّت نیست. مولویّت در سرپرستی است که یکی از نام‌های سرپرست (وصایت) است. (وصایت) این مطلب را هم می‌رساند؛ کسی که به عنوان وصیّ انسان منتخب می‌شود، مورد اطمینان است و کارها و اهداف انسان را پس از رحلت از این دنیا انجام و ادامه می‌دهد و آن چه ماتَرک دارد، به او می‌سپارد.
نکته‌ی بعد که در این جا تاکید می‌فرمایند این است «وَ مُوالاتُهُ» سرپرستی علی همه‌ی حوزه‌های سیاسی، اعتقادی، تکوینی، تشریعی، بیان احکام و تفسیر قرآن و ... تمام علوم را دربر می‌گیرد.
«مِنَ اللهِ عَزَّوَجَلَّ أنْزَلَها عَلَیَّ» این اعلام سرپرستی، از جانب خداست که بر من نازل شده است. یعنی شما فکر نکنید من از طرف خودم، چون داماد و یار و هم راه من است؛ و چون رابطه عاطفی دارم مشخص می‌کنم. خیر! با این که او داماد و یار و هم راه من است، برادری، وصایت ، وراثت، خلافت و امامتش، مِنَ اللهِ عَزَّوَجَلَّ است.
از آن جا که معانی وراثت، وصایت ، خلافت و امامت، همه در معنای ولایت جمع می‌شوند لذا حضرت تمام این‌ها را با واژه ولایت مطرح می‌کند، و می‌فرماید «وَ مُوالاتُهُ مِنَ اللهِ عَزَّوَجَلَّ أنْزَلَها عَلَیَّ».

تاریخ درج: 16/12/1394 | کد مطلب: 6 | تعداد نظرات: 0 | تعداد بازدید: 889

بدمتوسطخوبخیلی خوبعالی

نظرات:

پاسخ به:
عنوان شما:
نظر: