درسی از خطابه

به نام خداوند همه مهر مهرورز ادامه از شماره قبل علم وقدرت ائمه علیهم السلام آن چه که از متن قرآن - بر خلاف ادعای وهابیان که می‌خواهند حتی از پیغمبر صلی الله علیه و آله و سلّم  هم علم غیب را سلب کنند و ایشان را از یک انسان معمولی پایین تر جلوه دهند - بر می‌آید، این است که: عده‌ای هستند که علوم  فوق‌العاده‌ ای مثل علم غیب دارند. یک عده‌ای هم« علم الکتاب » دارند، لذا قدرت های فوق‌العاده ای هم دارند. این از قدرت الهی است که خداوند متعال از علوم خویش  به ائمه صلوات الله علیهم اجمعین داده است. اتفاقاً یکی از فرق‌های اساسی بین پیغمبر و غیر پیغمبر، امام و غیر امام، این است که آن ها دارای علم و قدرت وهبی (= موهبتی) الهی هستند. در این که خداوند متعال علوم و قدرت‌های خاصی را به آن بزرگواران داده است، شکی نیست، اما ممکن است این قدرت‌ها ، به وسیله‌ی اسباب باشد.خداوند به موسی کلیم علیه السلام می‌ فرماید: این عصا را بگیر. تو به وسیله‌ی این عصا، قدرت و علم را پیدا می‌کنی، یا این که به پیغمبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلّم می‌فرماید: اسم اعظم را بخوان . ولی در هر صورت مسبب الاسباب خود پروردگار عالم است. مسئله‌ی دیگر در باب علم و قدرت این است که ائمه علیهم السلام از علوم و دانش‌هایشان برای زندگی شخصی‌ خود حتی برای دعوت به امامتشان هم استفاده نمی‌کنند ، امّا گاهی اوقات به امر خداوند از این علوم‌  برای اتمام حجت استفاده کرده و کار الهی انجام داده‌اند . برخورد ائمه با افراد اینگونه نیست که بلافاصله باطن آنها را نگاه کنند تا ببینند این افراد چه کار کرده‌اند، بلکه برای این که علم  و قدرت بی ‌پایان و بندگی خود را نشان دهند، خود را تا سطح ما می‌آورند تا بتوانیم آن‌ها را الگو قرار دهیم. خداوند درقرآن می‌فرماید: ﴿قُلْ إِنَّما أَنَا بَشَرٌ مِثْلُكُمْ يُوحى‏ إِلَيَّ﴾:﴿بگو: من فقط بشرى هستم مثل شما، [امتيازم اين است كه] به من وحى مى‌‏شود﴾. ائمه علیهم السلام مثل ما هستند ولی کلیدی دردست شان است که با آن همه‌ی عالم ملکوت را باز می‌کند. معصومین علیهم السلام علم اولین و آخرین را دارند. اسم اعظم رادارند،  صحیفه‌ی فاطمه سلام الله علیها، کتاب جامعه، جفر و و موارث انبیا در دست این بزرگواران است. امیرالمؤمنین علیه السلام بارها فرمودند : «سَلُونِي قَبْلَ أَنْ تَفْقِدُونِي»:«بپرسید قبل از آن که مرا دیگر نیابید.» این‌ها همه بیان گر علوم فوق العاده‌ای است که خداوند به ائمه علیهم السلام عطا نموده است . وقتی امام زمان علیه السلام تشریف می‌آورند، دستشان را که  بر سر مردم می‌گذارند، عقل و علم مردم زیاد می‌شود. علم و عقل رابطه‌ی مستقیم با هم دارند. علم در ظرف عقل است و عقل ظرف دانش است. کسی که عقلش زیاد باشد، علمش زیاد است که همه‌ی این موارد در جمله‌ی « أَلا إِنَّهُ الْغَرّافُ مِنْ بَحْرٍ عَميقٍ » جمع است. در روایاتی از کتاب « منتخب الاثر » یکی از القاب آن حضرت ، معدن علم  ذکر گردیده است،  یعنی کسی که علم از آن می‌جوشد. وقتی می‌‌خواهند علم امام عصر ارواحنافداه را  تصویرسازی کنند، می‌فرمایند: علم به کتاب خدا و سنت پیغمبر اکرم صلی الله علیه وآله در قلب مهدی ما نمو می‌کند.

تاریخ درج: 16/01/1395 | کد مطلب: 7 | تعداد نظرات: 0 | تعداد بازدید: 654