معرفی علما و اصحاب

به نام خداوند همه مِهر مِهر وَرز نجاشی پیش از این که با نام "نجاشی" او را بشناسند نامش ابوالعباس احمد بن علی بود. در خانواده‌ای از اعراب اصیل حجازی به دنیا آمد و نَسَبَش در جد بیستم به رسول اکرم صلوات الله علیه می‌رسید. در شجره نامه‌ی خانوادگی‌اش بزرگان بسیاری می‌درخشیدند. جدّ هفتمش عبدالله که او نیز ملقب به نجاشی بود از اصحاب امام صادق علیه السّلام بود که در آن زمان نامه‌ای به امام صادق علیه السّلام فرستاد تحت عنوان «رساله و نامه‌ی عبدالله نجاشی به امام صادق علیه السلام» شناخته می‌شد و حضرت در جواب برایش رساله‌ی "الاهوازیه" را نوشتند (رجال نجاشی- جلد یک). پدر بزرگوارش علی بن احمد نیز محدث و راوی حدیث بود که به "استاد ثقه" معروف شده بود.احمد بن علی نجاشی در سال ۳۷۲ هجری قمری در بغداد متولد شد. در زیر سایه‌ی پدر به تحصیل در مسجد محله پرداخت و علم ابتدایی حدیث را آموخت. در همان سنین کودکی قرائت قرآن را در مسجد لؤلؤی بغداد آموخت. در آن دوران احمد بن احمد کوفی در همان مسجد مشغول نگاشتن کتاب با ارزش کافی بود. پس به اصرار نجاشی و به وساطت پدر اجازه داد که نجاشی کتاب کافی را برای کتابت او قرائت کند. بنا بر این در همان سنین کودکی از مطالعه‌ی کتب با ارزش بهره گرفت. بعد‌ها به مدرسه‌ی اهل بیت در محله‌ی شیعه نشین در کرخ بغداد راه پیدا کرد و در آن مدرسه‌ی معتبر به تحصیل علم پرداخت و در عمیق‌ترین مباحث علمی شرکت می‌کرد.   نجاشی بیشتر عمر خود را در بغداد گذراند ولی برای شنیدن حدیث و جمع آوری آن‌ها به شهرهای کوفه بصره و سامرا نیز سفر کرد. از عادات او این بود که می‌کوشید هر سال در روز عید غدیر به نجف اشرف برود و در کنار بارگاه امیرالمؤمنین علی علیه السّلام غدیر را جشن می‌گرفت و پس از آن در آن شهر به حضور اساتید آن سامان می‌شتافت و از محضر ایشان کسب فیض می‌کرد و اجازه‌ی نقل روایات و حدیث می‌گرفت و هر سال در روز عاشورا این بار سفری با حزن و اندوه به کربلا داشت (الفائد الرجالیه – جلد دوم). ایشان سفرهای بسیاری به شهر کوفه داشتند و درباره‌ی عظمت و فضلیت مسجد کوفه تحقیق نموده بودند و در همان اماکن مقدسی که پیامبران و جانشینان آن‌ها نماز خوانده بودند نماز می‌خواند. نجاشی کتابی تحت عنوان الکوفه و ما فیه من الاثار والفضائل نوشت که در آن به آثار و اماکن تاریخی و مذهبی کوفه و پس از آن اعمال آن اماکن به خصوص مسجد کوفه پرداخت (روضات الجنات – محمد باقر خوانساری- جلد یک). اما مهمترین و با ارزش‌ترین کتاب نجاشی "کتاب رجال" او می‌باشد که از گرانبهاترین آثار شیعه در فن علم رجال تا به امروز است که در آن نام و مشخصات بیش از ۱۲۷۰ نفر از بزرگان و محدثان و علمای شیعه آورده شده و در مورد آن‌ها اطلاعات داده شده است. کتاب "رجال نجاشی" در علم رجال هم رتبه با کتاب ارزشمند "کافی" در علم حدیث می‌باشد. روایات و نظر نجاشی درباره‌ی راویان بر نظر بسیاری از علمای این عرصه مانند شیخ طوسی برتری دارد و بیشتر مورد تایید می‌باشد، چرا که او بسیار دقت داشت که تنها از موثقین و افراد معتبر روایت نقل کند و به هیچ وجه از افراد ضعیف یا کمتر مورد اطمینان مطلبی نقل نمی‌کرد به وفور درکتب او مشاهده می‌شود که نوشته است: «در فلان موضوع روایات زیادی در اختیار دارم که از شخص یا کتاب ضعیفی است لذا آن‌ها را نقل نمی‌کنم» (کتاب خلاصه – علامه حلی). این عالم بزرگ شیعه پس از سرکوبی شیعیان بغداد به روستایی در سامرا کوچ کرد و در سال ۴۵۰ هجری قمری در همان جا وفات کرد.

تاریخ درج: 15/03/1395 | کد مطلب: 5 | تعداد نظرات: 0 | تعداد بازدید: 730