معرفی دشمنان

به نام خداوند همه مِهر مِهر وَرز پسرِ پدرش! او در اولین سال هجرت متولد شد. مادرش سمیه کنیز حارث بن کلده بود و از آن جایی که کسی نمی‌دانست پدرش کیست او را زیاد بن ابیه یعنی پسر پدرش می‌نامیدند. زیاد در زمان خلافت امیرالمومنین علیه السّلام به سپاهیان ایشان پیوست و از پیوستن به معاویه سرباز زد و حتی در جنگ صفین بر علیه معاویه جنگید. امیرالمومنین علیه السّلام به سفارش و پیشنهاد ابن عباس، زیاد بن ابیه را به ولایت استخر فارس در ایران منسوب نموده و او نیز بنا بر فرمایش امیرالمومنین علیه السّلام با مردم آن سامان به مدارا رفتار کرد (البدایه و النهایه - جلد ۷). پس از شهادت امیرالمومنین علیه السّلام زیاد ابن ابیه باز هم به معاویه نپیوست و او را منکر شد، ولی پس از صلح امام حسن علیه السّلام معاویه بار دیگر برای به دست آوردن حمایت زیاد بن ابیه کوشید. او امان نامه‌ای به استخر فرستاد و از زیاد خواست که به شام سفر کند. مکر معاویه این بار کارگر افتاد. معاویه از خشونت و صلابت زیاد آگاه بود و از طرفی می‌دانست نداشتن پدر همواره برای او دردی بزرگ بوده پس از این راه وارد گشت او را نزد خود فراخواند و در کنار خویش نشاند و زیاد را برادر پدری خود خواند و سپس ولایت عراق را به دست او سپرد. از آن پس زیاد که خود را زیاد بن ابوسفیان می‌نامید چهره‌ی واقعی خویش را نشان داد و تبدیل به جلاد و فرمانبردار بی چون و چرای معاویه گشت. او که زمانی از یاران و فرماندهان امیرالمومنین علی علیه السّلام بود، یاران حضرت را به خوبی می‌شناخت، پس در صدد قتل و غارت شیعیان برآمد. او پس از دستگیری حجر بن عدی و کشتن سیزده هزار نفر به جرم شیعه بودن، در نامه‌ای به معاویه نوشت: « من تا این حد درخواست تو را انجام دادم و این کار ها با دست چپم بود. اگر حکومت حجاز به من واگذار شود با دست راستم که بیکار است همین عمل را انجام می‌دهم و تصمیم دارم از مردم عراق در مسجد بخواهم که برائت از علی و مدح خاندان امیه نمایند و هرکس که قبول نکرد او را بکشم و خانه‌اش را خراب کنم.» (اخبار الطوال - البدایه و النهایه جلد ۸). اما زیاد قبل از آن که به آرزویش برسد بر اثر بیماری طاعون در کوفه به هلاکت رسید. او را در مکانی به نام ثویه خارج از کوفه دفن کرده و مردم حجاز و عراق در مرگش شادمانی کردند. جالب است بدانید که زیاد بن ابیه پدر عبیدالله بن زیاد حاکم کوفه بود که سال ها بعد در شهادت امام حسین علیه السّلام ثابت کرد که راه پدر را در دشمنی با اهل بیت ادامه داده است.

تاریخ درج: 15/04/1395 | کد مطلب: 8 | تعداد نظرات: 1 | تعداد بازدید: 693