معرفی علما و اصحاب
به نام خداوند همه مِهر مِهر وَرز
دخترعموی پیامبر
پدرش بزرگ خاندان قریش بود و مبلغ آیین حنیف در مکه و مادرش فاطمه دختر اسد. از کودکی در خانهای بزرگ شد که سراسر نور بود و بزرگی. پس از وفات پدر بزرگش عبدالمطلب، پسرعمویش محمد صلّی الله علیه و آله را به آن خانه آورد و بزرگ کرد. از او با نامهایی چون فاخته، فاطمه و عاتکه یاد شده است. که بعدها به ام هانی معروف شد او خواهر تنی امیرالمومنین علی علیه السّلام و نیز طالب، عقیل و جعفر بود.
ام هانی همسر هیبره بن ابی وهب محرومی بود. پس از فتح مکه همسرش از مکه فرار کرد و به نجران رفت و در همان جا در حالی که مشرک بود وفات کرد (اعلام النسا المومنات).
پیامبر صلّی الله علیه و آله در هنگام فتح مکّه به خانهی ام هانی آمدند و در آن خانه نماز خواندند و این نشانهی اهمیتی بود که رسول خدا برای دختر عموی خویش قایل بودند.

ام هانی زنی بزرگ، دلاور و دانشمند بود. با این که خواستگاری چون رسول خدا صلّی الله علیه و آله داشت تصمیم گرفت عمر خود را صرف تربیت فرزندانش کند و برای آن ها هم مادر باشد و هم جای پدر نداشته شان را پر کند (ریاحین الشریعه – جلد ۳).
خانهی ام هانی در نزدیکی کوه صفا و نزدیک منارهی کنونی مسجد الحرام بود. پیامبرصلّی الله علیه و آله در شب معراج به خانهی ام هانی رفتند و هنگام نماز عشا به همراه ام هانی نماز خواندند و پس از آن به مسجد الحرام رفته و به معراج رفتند (السیره النبویه). برای همین از دیر باز نام یکی از درهای ۲۳ گانه ی مسجد الاحرام باب ام هانی بوده است.
رسول خدا در دوران حیات خود بسیار از وی تعریف میکردند و او را از زنان بهشتی مینامیدند. روزی رسول خدا صلّی الله علیه و آله از مردم سوال کردند که آیا میخواهید بهترین عمهها و عموها را به شما معرفی کنم؟ امام حسن وامام حسین علیهما السّلام بهترین عمو و عمه را دارند. عموی آنها جعفر طیار که با فرشته پرواز میکند و عمهی آن ها ام هانی دختر ابوطالب است که جایگاه او در بهشت میباشد (معجم الرجال الحدیث).
ام هانی از راویان حدیث میباشد و به جز حدیث غدیر و حدیث ثقلین ۴۶ حدیث دیگر نیز از او روایت شده است. ام هانی از شیعیان واقعی و حامی ولایت بوده و در زمان ولایت امیر المومنین علیه السّلام خود و فرزندانش از یاران حضرت بودند. پسر بزرگ او جعده نام داشت و در زمان حکومت امام علی علیه السّلام والی خراسان شد (الطبقات الکبری).
روایت شده ایشان تا زمان خروج امام حسین علیه السّلام از مدینه در سال ۶۰ هجری زنده بودهاند و به نزد کاروان آمده و از پیش بینی امام حسن علیه السّلام از بی وفایی مردم زمانه برای اهل کاروان روایت کرده است. پس از آن تاریخ از زمان وفات این بانوی بزرگوار و محل دفن وی اطلاع دقیقی در دست نمیباشد.

|
تاریخ درج: 13/05/1395 | کد مطلب: 3 | تعداد نظرات: 0 | تعداد بازدید: 1110