![Title]( "Title")
معرفی ادعیه
به نام خداوند همه مِهر مِهر وَرز
دعای کمیل
خداوندا؛ به مهر بی پایانت، خداوندا؛ به جبروت چیره بر آفریدگانت، خداوندا؛ به نیروی قاهره ات بر هر چیز، خداوندا؛ به عّزتت که آفریده ای در برابرش تاب نیاورد، خداوندا؛ به عظمت تو که فراگرفته کل اشیا را، خداوندا؛ به سلطنتی که بر اجزای آفریدگان سلطه دارد، خداوندا؛ به روی پایدارت که پس از فنای کل شیء باقی است، خداوندا؛ به نام هایی که ارکان آفریدگان را پر کرده است، سوگند می دهم به دانشی که بر هر چیز احاطه دارد و به نور رویت که کل شیء با آن پرتو گرفته است.
ای پروردگار من! بیامرز گناهانی که پاکی را آلوده، نعمت ها را دگرگون و دعا را زندانی و بلا ها را فرو می فرستد. خدایا از تو می خواهم که با یاد و شفاعت خویش مرا به خود مقرب سازی و سهمی از شکر و سپاس روزی ام کنی و با الهام یاد و ذکر خود، مفتخرم سازی. از تو مسألت دارم که با من به مُساحر رفتار کنی و ترّحم نمایی و خشنودی از خود و قناعت بر عطایت و فروتنی را روزی ام کنی. از تو می خواهم، خواستن نیازمندِ فروتن و رامِ خاشع که نیازش را نزد تو آورده است.
بار خدایا! سلطنتت بزرگ، جایگاهت بلند ،مکر و حیله ات پنهان، فرمانت روشن و چیرگی ات برتر، توانایی ات حاکم و فرار از حکومتت غیر ممکن است. پروردگارا! نه گناهانم را آمرزنده ای جز توست و نه بدی هایم را پوشاننده ای غیر تو و به جز تو کسی که زشتی هایم را به زیبایی بدل سازد.
مولای من! چه بدی هایی که پرده پوشی نمودی، چه بلا هایی که از من دور نمودی و چه لغزش ها که از آن ها نگهم داشتی و چه ستایش ها که اهلش نبودم و به نام من منتشر کردی. پروردگارا! برای رفع گرفتاری هایم کسی جز تو ندارم، خداوندا! مرا به گونه ای آفریدی که هوای نفس بر من چیره شد که البته برهان و حجتی بر زشتی هایم نیست، اکنون کوتاهی خود را به درگاهت عذر آورده ام که پشیمان و شکسته حالم. جز بخشش تو راهی برای رهایی ندارم و به جز اینکه مرا در رحمت بی ساحل خود جای دهی چاره ای نمی شناسم. پروردگارا به سستی تنم، نرمی پوستم و نازکی استخوانم ترحم کن.
مولا، پروردگار من! آیا پس از اقرار من به توحید و دل پر از شناخت و یاد زبانی و محبت درونی و صدق اعترافم به خضوع، مرا در عذاب می افکنی!؟ آیا صورت های به خاک افتاده را می سوزانی!؟
آیا زبان های گویای توحیدت و ستایشگر به سپاست و قلب های اقرار کننده به الوهیّتت را و دل های شکسته ات را به عذاب می بری!؟
خداوندا! تحمل سختی های دنیا که زود گذرند را ندارم، پس چگونه عذاب های آخرتت را که بسی طولانی است تاب آورم.
خداوندا! اگر مرا با دشمنانت یک جا جمع کنی و میان من و دوستانت جدایی افکنی چگونه بر فراقت و از نظر بر کرامتت شکیبایی کنم!؟
خداوندا! اگر به جاودانگی معاندین در آتش جهنم حکم نکرده بودی آن را بر همگان سرد و سلام می کردی.
خداوندا! همین امشب و این ساعت تمامی جزم هایم را ببخشای گناهان و بدی هایم را که مرتکب شده و پنهان کرده ام و هر نادانیم را که کتمان یا آشکار کرده ام و هر زشتی که به فرمان تو کرام الکاتبین نوشته اند و اعضایم نیز بر آن ها شهادت داده اند و از تو فرار تمامی آن ها مراقب بوده ای و با پرده ی رحمت خود آن را پنهان کرده ای و با لطف و فضل خود پوشانده ای، تمامی آن را بر من ببخشای و بهره ی مرا از خوبی ها افزون کن و احسان هایی که تفضّل فرمودی و نیکی هایی که نشر و یا روزی هایی که پهن کرده ای، گناهانی که آمرزیده ای و خطاهایی که پوشیده ای.
پروردگارا، معبودا، خداوندگارا! به حق و قدس و به بزرگ ترین صفات و نام هایت سوگند که با توفیق یاد خود شبانه روزم را آباد و به خدمت خود پیوسته ام دار و چنان کردار هایم را بپذیر که تمامی کردارها و وردها و ذکرهایم یکی شود و در خدمت بندگی تو جاودانه شود.
خداوندا! چنان خشیتم ده و دوام خدمتت که در مسابقات برنده و در زمره ی مشتاقان مقرّب و به سان مخلصان نزدیک و با مومنان در جوارت همراه باشم.
پروردگارا! رو سوی تو آورده ام و دست به سویت دراز کرده ام. به عزتت دعایم را مستجاب فرما و به هدفم برسان و امیدم را قطع نفرما و از بدی جن و انس رهایم کن؛ ای شتابنده ی در خشنودی. ببخشای آن کس را که جز خواندنت سرمایه ای ندارد.
یا مَن اِسمُهُ دَوا وَ ذِکرُهُ شِفاءٌ وطاعَتُهُ غِناءٌ
|
تاریخ درج: 14/07/1395 | کد مطلب: 8 | تعداد نظرات: 0 | تعداد بازدید: 727