شرح جمله‌ای از خطابه‌ی غدیر

به نام خداوند همه مِهر مِهر وَرز يَقُولُ‏ اللَّهُ: ﴿ما يُبَدَّلُ الْقَوْلُ لَدَيَّ﴾. بِأمْرِكَ يا رَبِّ أقُولُ: الَّلهُمَّ والِ مَنْ والاهُ وَعادِ مَنْ عاداهُ وَ انْصُرْ مَنْ نَصَرَهُ وَ اخْذُلْ مَنْ خَذَلَهُ وَ الْعَنْ مَنْ أنْكَرَهُ وَاغْضِبْ عَلَی مَنْ جَحَدَ حَقَّهُ. خداوند متعال می‌فرماید: (حکم من تغییر نمی‌کند). «اَلقَولُ» گفتار خدا یعنی حکم خدا. «بِأمْرِكَ يا رَبِّ أقولُ» به فرمان تو می‌گویم این «مَا يُبَدَّلُ الْقَوْلُ لَدَیَّ» را که به «وَ قاتِلُ النّاكِثينَ وَ الْقاسِطينَ وَ الْمارِقينَ بِأمْرِاللهِ» که جمله‌ی قبل است بر می‌گردد. یعنی امیرالمؤمنین علی علیه السّلام به امر خدا با این ۳ گروه می‌جنگد «مَا يُبَدَّلُ الْقَوْلُ لَدَیَّ» و این حتماً واقع خواهد شد. ممکن هم هست به جمله‌ی بعدی برگردد که اگر درباره‌ی علی و دوستانش دعا، و درباره‌ی دشمنان علی نفرین کردی، «مَا يُبَدَّلُ الْقَوْلُ لَدَیَّ» یعنی آن دعا و نفرین تو کارگر خواهد بود. هر دو احتمال دارد. «بِأمْرِكَ يا رَبِّ أقولُ» ای پروردگار ! به فرمان می‌گویم. «الَّلهُمَّ والِ مَنْ والاهُ وَعادِ مَنْ عاداهُ وَانْصُرْ مَنْ نَصَرَهُ وَاخْذُلْ مَنْ خَذَلَهُ وَالْعَنْ مَنْ أَنْكَرَهُ وَاغْضِبْ عَلى مَنْ جَحَدَ حَقَّهُ.» پیامبراکرم صلّی‌الله‌علیه‌وآله در این فراز دو دعا و چهار نفرین می‌کنند. كمتر جایی پیدا می‌شود که نفرین بیشتر از دعا باشد. معمولاً پیامبراکرم صلّی‌الله‌علیه‌وآله و ائمّه علیهم‌السّلام دعای‌شان خیلی بیشتر از نفرین‌شان است. این فراز از جاهای استثنایی است که نفرین، دو برابر بیشتر از دعاست. می‌فرماید: «الَّلهُمَّ والِ مَنْ والاهُ» خدایا! کسانی که ولایت او را پذیرفته اند، ولایت آن‌ها را بپذیر. کسانی که دوست‌دار او هستند، دوست آن‌ها باش. «وَعادِ مَنْ عاداهُ» دشمن باش با کسانی که دشمنی او را می‌کنند. «وَانْصُرْ مَنْ نَصَرَهُ» یاری کن کسانی را که او را یاری کرده‌اند. «وَاخْذُلْ مَنْ خَذَلَهُ» تنها بگذار کسانی را که او را تنها می‌گذارند. «وَ الْعَنْ مَنْ أنْكَرَهُ» و دور کن از رحمت خودت منکرانش را. «وَاغْضِبْ عَلَی مَنْ جَحَدَ حَقَّهُ» و خشم کن بر کسانی که بر حقّ او منکر هستند و حقّ او را انکار می‌کنند. همان طور که گفته شد، «الَّلهُمَّ والِ مَنْ والاهُ» و«وَانْصُرْ مَنْ نَصَرَهُ» دعاست. «وَعادِ مَنْ عاداهُ» و «وَاخْذُلْ مَنْ خَذَلَهُ» و«وَالْعَنْ مَنْ أنْكَرَهُ » و «وَاغْضِبْ عَلَی مَنْ جَحَدَ حَقَّهُ» نفرین است. کسانی که امیرالمؤمنین علی علیه‌السّلام را می‌شناسند و او را تنها بگذارند، خداوند متعال آن‌ها را تنها می‌گذارد و نفرین ابدی پیامبراکرم صلّی‌الله‌علیه‌وآله هم شامل حال آنان خواهد بود. والسّلام عليكم و رحمة الله و بركاتُه

 

تاریخ درج: 27/07/1395 | کد مطلب: 4 | تعداد نظرات: 0 | تعداد بازدید: 478