![Title]( "Title")
مقاله مناسبتی
به نام خداوند همه مِهر مِهر وَرز
غبار صحیفه
این ذکر بود ذکر لب حضرت زهرا (سلام الله علیها)
من مات علی حب علی مات شهیدا
" قل لا اسئلکم علیه اجرا الا الموده فی القربی" (شوری 23) اجر رسالت خدمت به ولایت است، خدمت به ولایت رهایی از عقوبت است و رهایی از عقوبت دخول در جنت است. این حکم استوار کلام نور است که بر احدی مستور نیست. این فریضه‌ای است از جانب رب العالمین که باید تحقق یابد از سوی مسلمین.
اما افسوس، افسوس از آن غبار عداوت، که پس از غروب خورشید رسالت تا ظهور حضرت حجت علیه السّلام تمام عالم را فراگرفت.
آن هنگام که سالار مطلق همراه پیک حق عازم ملکوت گردید در بیت وحی یگانه دخت رسول خدا سلام الله علیها تاب و توان از کف داد، امیر مومنان از پا فتاد و تمام عرشیان گردیدند نالان از بحر فراق روح قرآن. اما گویی که در شهر خبر دیگری بود. زمزمه‌هایی از سقیفه به گوش می‌رسید و ندای میثاق صحیفه سرتاسر یثرب را فرا گرفته بود: "اگر محمد بمیرد یا کشته شود خلافت از اهل بیت او باز ستانیم و تا ما زنده هستیم احدی از آنان به خلافت نخواهند رسید."
.jpg)
آری این فریاد اصحاب صحیفه بود که از برای تحقق آن به سوی بیت شیر یزدان روانه گردیدند. شیاطین گرداگرد بیت نبی، پشت درب یگانه یاس جوان علی علیه السّلام. شمشیرها را آختند، هیزم‌ها را گداختند، هریک فریادی کشیدند و حرمت ناموس کبریا را دریدند. "یا علی بیرون بیا و با خلیفه‌ی پیغمبر بیعت کن وگرنه خانه را با اهلش به آتش می‌کشم." در آن هنگام کلام خورشید حقیقت از پشت درب ولایت طنین افکند"ای فلان تو را با ما چه کار؟ از خدا نمی‌ترسی که می‌خواهی بی اذن من وارد خانه‌ام شوی؟ آیا مرا از حزب شیطان می‌ترسانی؟ حزبی که همواره مغلوب است" اما دریغ، دریغ از اندک خوفی از خدا و شرم و حیا از مصطفی، دریغ از تابش ذره‌ای نور هدایت بر قلب آن محب عداوت. گلخانه حیدر شعله ور گشت، فاطمه سلام الله علیها از بهر همسر سپر گشت، شکارچیان خلافت از برای شکار پرستوی ولایت همگان حمله ور گردیدند. تازیانه، غلاف‌های شمشیر بی رحمانه، میخِ درِ خانه و سیلیِ خزان ناجوانمردانه فرود آمدند بر جسم فاطمه سلام الله علیها همان یگانه هستی امیر زمانه. دستان شیر داور، سردار بدر و خیبر بسته شد، سینه‌ی زهرا سلام الله علیها شکسته شد، تاب و توان ربوده شد از بازویش. خون جاری گشت از پهلویش و مرتضی جان بر کف نهاد در سوگ بانویش.
و این گونه غبار جهالت و عداوت از سقیفه وزید، در کربلا طوفان گردید و تا به امروز تمام اسلام را در خود بلعید.
|
تاریخ درج: 28/11/1395 | کد مطلب: 4 | تعداد نظرات: 0 | تعداد بازدید: 723