پاسخ یک سوال

به نام خداوند همه مِهر مِهر وَرز متن سوال: سلام، ببخشید من به تازگی با کسی برخورد کرده‌ام که درباره آیه ولایت شبهه‌ای بر من وارد کرد، گفت مگر سر آیه ادات حصر "انّما" نیامده؟ و در آیه هم تنها خدا، پیامبر و امیرالمؤمنین علی علیه السّلام ولیّ معرفی شدند، خوب این آیه سلب ولایت از دیگر ائمه علیهم السّلام می‌کند، پاسخ چیست؟ تکلیف ولایت دیگر امامان ما چه می‌شود؟ متن پاسخ: با عرض سلام خدمت شما کاربر گرامی و عذر خواهی از تأخیر در ارسال پاسخ إِنَّما وَلِيُّكُمُ‏ اللَّهُ‏ وَ رَسُولُهُ‏ وَ الَّذِينَ آمَنُوا الَّذِينَ يُقِيمُونَ الصَّلاةَ وَ يُؤْتُونَ الزَّكاةَ وَ هُمْ راكِعُونَ‏ (مائده/۵۵) باید دانست که پذیرش ولایت ائمه‌ی دیگر علیهم السّلام ، منافاتی با انحصار آیه ولایت ندارد و ولایت ایشان ، با ادلّه‌ی استوار، در جای خود اثبات شده است. به عنوان نمونه بهره گیری از آیه اولی الأمر (يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ أَطِيعُواْ اللّهَ وَأَطِيعُواْ الرَّسُولَ وَأُوْلِي الأَمْرِ مِنكُمْ  سوره نساء آیه 59)، آیه تطهیر (إِنَّمَا یُرِیدُ اللَّهُ لِیُذْهِبَ عَنكُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَیْتِ وَیُطَهِّرَكُمْ تَطْهِیرًا سوره احزاب آیه 33)، آیه تداوم ولایت (إِنَّما أَنْتَ‏ مُنْذِرٌ وَ لِكُلِّ قَوْمٍ هادٍ سوره رعد آيه 7)، حدیث ثقلین (...إِنِّی تَارِک فِیکمْ أَمْرَینِ إِنْ أَخَذْتُمْ بِهِمَا لَنْ تَضِلُّوا- کتَابَ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ أَهْلَ بَیتِی عِتْرَتِی أَیهَا النَّاسُ اسْمَعُوا وَ قَدْ بَلَّغْتُ إِنَّکمْ سَتَرِدُونَ عَلَی الْحَوْضَ فَأَسْأَلُکمْ عَمَّا فَعَلْتُمْ فِی الثَّقَلَینِ وَ الثَّقَلَانِ کتَابُ اللَّهِ جَلَّ ذِکرُهُ وَ أَهْلُ بَیتِی‏... کافی، جلد ۱، صفحه ۲۹۴)، حدیث سفینه ( إِنَّمَا مَثَلُ أَهْلِ بَیْتِی فِیکُمْ کَمَثَلِ سَفِینَةِ نُوحٍ، مَنْ دَخَلَهَا نَجَی، وَ مَنْ تَخَلَّفَ عَنْهَا غَرِقَ ، وسایل الشیعه، ج۲۷، ص۳۵، حدیث ۳۳۱۴۵)، خطابه‌ی مفصل غدیر، ... نشان می دهد که انتصاب و انتخاب امیرالمؤمنین علیه السّلام از جانب خداوند بوده و ایشان نیز با ولایتی که ازجانب خداوند داشته اند، جانشینان خود را که مورد تأیید پرودگار متعال است، معرفی کرده‌اند. بنابراین پذیرش ولایت ائمه‌ی دیگر، منافاتی با انحصار آیه ولایت ندارد زیرا با توجه به دلائل اشاره شده، ولایت بقیه‌ی ائمه علیهم السّلام، زیر مجموعه و در راستا و در طول ولایت امیرالمؤمنین علیه السّلام و رسول اکرم صلّی الله علیه و آله می‌باشد و خارج از آن نیست. بنابراین در محدوده حصر آیه فوق قرار می‌گیرند. همچنین، در آیه فوق، وصف به کار رفته، "الَّذِينَ يُقِيمُونَ الصَّلاةَ وَ يُؤْتُونَ الزَّكاةَ وَ هُمْ راكِعُونَ" وصف مشیر است و وصف مقوّم نیست. یعنی باید دید که مقصود مورد اشاره کیست تا بتوانیم مصداق آن را پیدا کنیم. به اعتقاد شیعه، تنها مرجع مورد صلاحیت برای تفسیر و تبیین قرآن و بیان مراد خداوند متعال از آیات، پیامبر و ائمه صلوات الله علیهم هستند که همانا معلمان قرآن اند. امام صادق علیه السّلام به عنوان معلم حقیقی قرآن، در توضیح و تفسیر آیه‌ی ولایت، پاسخ سوال ما را نیز بیان می‌دارند و می‌فرمایند: يعنى اولى به شما و سزاوارتر به شما و كارهاى شما و جان و مال شما خداست و رسولش و كسانى كه ايمان آورده‏ اند، يعنى على و اولادش كه ائمه عليهم السّلام هستند تا روز قيامت، سپس خداى عز و جل ايشان را وصف كرد و فرمود: «كسانى كه نماز مي خوانند و در حال ركوع زكات مي دهند». همچنین امام صادق علیه السّلام در ادامه توضیح می‌دهند که تمام امامان علیهم السّلام نیز در حال نماز صدقه داده و می‌دهند و مشمول این آیه می‌شوند: سپس خداى عزوجل آن آيه را در شأن او نازل فرمود. و صدقه دادن اولادش را به صدقه دادن او متصل ساخت، پس هر يك از اولاد او كه به درجه امامت رسد، مانند خود او همين صفت را دارد كه در حال ركوع صدقه می‌دهد، و آن سائلى كه از امير المؤمنين علیه السّلام تقاضا كرد از ملائكه بود، و آن سائلانی كه از ائمه اولادش سؤال كنند، از ملائكه می‌باشند. (كافي ، جلد‏۱، صفحه ۲۸۸) اما توجه داشته باشید که اگر اشکال کننده، از روی خصومت، در مقام تأیید مطالب فوق نبود، لازم نیست که ولایت ائمه‌ی دیگر را از آیه‌ی ولایت برایش اثبات کنید و فقط به او بگویید که پذیرش ولایت دیگر ائمه، با این آیه در تعارض نیست و شیعه با بیانات پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله و ائمه هدی علیهم السّلام، همه‌ی آنان را ولیّ خود و مصداق این آیه می‌داند. برای مطالعه‌ی بیشتر، به کتاب امامت تطبیقی، اثر عبدالعلی موحدی، نشر رادنگار، صفحه ۱۲۲ مراجعه کنید. خدانگهدار

 

تاریخ درج: 07/12/1395 | کد مطلب: 9 | تعداد نظرات: 0 | تعداد بازدید: 298